Stanisław Gostomski

Stanisław Gostomski
	; Nałęcz
Rodzina	Gostomscy herbu Nałęcz
Data śmierci	1598
Ojciec	Anzelm Gostomski

Stanisław Gostomski herbu Nałęcz (?-1598), najstarszy syn Anzelma – wojewoda rawski od 1588, kasztelan sochaczewski od 1572, starosta rawski od 1572.

W latach 1544–1548 studiował na uniwersytecie w Lipsku. Przez całe życie był gorliwym kalwinistą.

Z nadania króla Zygmunta Augusta został starostą rawskim. Był rotmistrzem królewskim i wziął udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1558–1570. W latach 1567 i 1570 był posłem na Sejm. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka Walezego na króla Polski^[1]. W 1575 roku podpisał elekcję Maksymiliana II Habsburga^[2]. Wydał nawet skarb rawski jego zwolennikom na potrzeby przeprowadzenia elekcji. Ostatecznie poparł Stefana Batorego. W 1577 roku został wybrany deputatem sądów ultimae instantiae województwa sandomierskiego^[3]. Był bliskim współpracownikiem kanclerza wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego. W czasie elekcji w 1587 oddał skarb rawski (80 000 złp) w jego ręce, czym pomógł w obiorze Zygmunta III Wazy. Podpisał pacta conventa Zygmunta III Wazy w 1587 roku^[4]. W 1587 roku podpisał reces, sankcjonujący wybór Zygmunta III Wazy^[5]. Jako kasztelan sochaczewski obecny był na sejmie koronacyjnym Zygmunta III Wazy w Krakowie w 1587/1588 roku^[6]. W 1589 roku był sygnatariuszem traktatu bytomsko-będzińskiego^[7].

Był autorem broszury Racje pro elctione Zygmunta królewicza szwedzkiego militantes anno 1587, gdzie przedstawił swój program polityczny, którego podstawą było zawiązanie unii polsko-szwedzkiej w celu powstrzymania ekspansji rosyjskiej.

Mianowany wojewodą rawskim 30 maja 1588.

Przypisy

↑ Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572-1576, Kraków 1917, s. 150
↑ Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieźnieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego Prymasa i Pierwszego Księcia, +1581. T. 2, Warszawa 1885, s. 313.
↑ Wiesław Śladkowski. Sąd „ultimae instantiae” trzech województw: sandomierskiego, lubelskiego i podlaskiego 1574 - 1577. Rocznik Lubelski 3, 1960, s. 43.
↑ Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859, s. 248.
↑ Reces Warszawski Około Elekciey nowey krola Je[go] M[i]ł[o]ści Zygmunta trzeciego Roku Pańsk[iego] M.D. LXXX VII – Wyd. B, s. [b.n.s]
↑ Skład i struktura senatu oraz izby poselskiej na sejmie koronacyjnym Zygmunta III (1587-1588), w: Czasopismo Prawno-Historyczne, t. LXVIII, z. 2, 2017, s. 70.
↑ Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 231.

[1] Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572-1576, Kraków 1917, s. 150

[2] Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieźnieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego Prymasa i Pierwszego Księcia, +1581. T. 2, Warszawa 1885, s. 313.

[3] Wiesław Śladkowski. Sąd „ultimae instantiae” trzech województw: sandomierskiego, lubelskiego i podlaskiego 1574 - 1577. Rocznik Lubelski 3, 1960, s. 43.

[4] Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859, s. 248.

[5] Reces Warszawski Około Elekciey nowey krola Je[go] M[i]ł[o]ści Zygmunta trzeciego Roku Pańsk[iego] M.D. LXXX VII – Wyd. B, s. [b.n.s]

[6] Skład i struktura senatu oraz izby poselskiej na sejmie koronacyjnym Zygmunta III (1587-1588), w: Czasopismo Prawno-Historyczne, t. LXVIII, z. 2, 2017, s. 70.

[7] Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 231.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]