Stanisław Potocki (wojewoda poznański)

Stanisław Potocki
	; Pilawa
Rodzina	Potoccy herbu Pilawa
Data i miejsce urodzenia	1698 ; Ciężów pod Stanisławowem
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1760 ; Załoźce
Ojciec	Józef Potocki
Matka	Wiktoria Leszczynska
Żona	Marianna Laszcz; Helena Zamoyska
Dzieci	z Marianną Laszcz:; Anna Elzbieta Potocka; Antoni Potocki z Heleną Zamoyską:; Józef Potocki; Piotr Potocki; Franciszek Ksawery Potocki; Wincenty Potocki; Wiktoria Potocka; Ludwika Potocka; Ignacy Potocki; Michal Potocki; Ksawery Potocki; Teofilia Potocka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Potocki herbu Pilawa (ur. 1698, zm. 8 lutego 1760) – wojewoda poznański w 1756, wojewoda kijowski w 1744, wojewoda smoleński w 1735, strażnik wielki litewski w 1728 roku, starosta halicki w latach 1717–1733, i leżajski w 1732^[2], starosta śniatyński w 1719^[3], starosta kołomyjski w 1733 roku^[4].

Syn Józefa, hetmana wielkiego koronnego i jego pierwszej żony Wiktorii Leszczyńskiej, ojciec Józefa, posła, i Wincentego.

Była marszałkiem sejmików przedsejmowych ziemi halickiej w latach 1720 i 1722. Był posłem ziemi halickiej na sejmy lat: 1720, 1722, 1724, 1726, 1728, 1729, 1732, sejm konwokacyjny 1733 roku^[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na sejmie konwokacyjnym^[4]. Jako deputat i poseł na sejm elekcyjny z ziemi halickiej podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku^[6]. Poseł województwa bracławskiego na sejm 1730 roku^[7].

W latach (1735–1744) był wojewodą Smoleńska, w latach (1744–1756) wojewoda Kijowa, od 1756 wojewoda Poznania.

Odznaczony Orderem Orła Białego 3 sierpnia 1742 roku.

Zobacz też

Potoccy herbu Pilawa

Przypisy

↑ Portret. Wiktoria z Potockich, córka Stanisława, wojewody poznańskiego i Heleny Zamojskiej, wojewodzianki, 1760.
↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 381.
↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 237.
↑ ^a ^b Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 42.
↑ Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin 2005, s. 172.
↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 53.
↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego. T. IV. Poznań, 1856, s. 18.

Bibliografia

Hanna Dymnicka-Wołoszyńska: Potocki Stanisław h. Pilawa (1698–1760). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII/1, zeszyt 116. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1984, 178 s., s. 156–158.
Iwan Bondarew. Stanisław Potocki, wojewoda poznański. „Kurier Galicyjski”. 21 czerwca 2017, 13:46.
Teodor Żychliński: Potoccy herbu Pilawa. W: Złota ksiega szlachty polskiej. Rocz. XIV. Poznań, 1892, s. 35–36.

Linki zewnętrzne

Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.

[1] Portret. Wiktoria z Potockich, córka Stanisława, wojewody poznańskiego i Heleny Zamojskiej, wojewodzianki, 1760.

[2] Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 381.

[3] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795. Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 237.

[Konfederacya-4] Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 42.

[5] Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin 2005, s. 172.

[6] Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 53.

[7] Teka Gabryela Junoszy Podoskiego. T. IV. Poznań, 1856, s. 18.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Za panowania Piastów	Dzierżykraj z Człopy (1020–?) Jakub z Bnina (1120–?) Dobrogost z Szamotuł (1216–1226) Dionizy z Goździkowa (1226–1234) Bogumił Dzierżykraj (1234–1242) Mościc z Wielkiego Koźmina (1242–1252) Przedpełk (1252–1253) Hertobald (1253–1255) Mikołaj z Grzymisławia (1255–1260) Beniamin z Grabowy (1260–1264) Janko z Czarnkowa (1264–1270) Przedpełk (1270–1277) Jakub z Bnina (1277–1281) Tomisław z Szamotuł (1281–1286) Beniamin Zaremba (1286–1287) Tomisław z Szamotuł (1288–1293) Beniamin Zaremba (1293–1297) Piotrko? (1297–1299) Sędziwój z Jarocina (1299–1306) Kiełcz z Brudzewa (1306–1308) Dobrogost z Dzwonowa (1308–1320) Przybysław (1326–1328) Wincenty z Szamotuł (1328–1332) Mikołaj z Biechowa (1332–1340) Jarosław z Iwna (1340–1343) Maciej Borkowic (1343–1358) Pasek z Wolicy (1358–1371)
Za panowania Andegawenów i Jagiellonów	Wincenty z Krępy (1371–1386) Bartosz Wezenborg (1387–1393) Jędrzej z Szamotuł (1393–1400) Mścisław Bardzki (1400–1406) Sędziwój Ostroróg (1406–1441) Jan z Bnina (1441–1449) Łukasz I Górka (1449–1475) Stanisław Ostroróg (1475–1477) Maciej z Bnina Opaliński (1477–1493) Mikołaj z Kutna (1493–1495) Jan Starszy Świdwa Szamotulski (1495–1496) (Jan) Sędziwój Czarnkowski (1496–1499) Jan Ostroróg (1500–1501) Andrzej Szamotulski (1501–1511) Mikołaj Lubrański (1511–1519) Stanisław Kościelecki (1519–1535) Łukasz II Górka (1535–1538) Janusz Latalski (1539–1557) Marcin Zborowski (1557–1561) Andrzej Kościelecki (1561–1565) Łukasz III Górka (1565–1573)
Za monarchii elekcyjnej	Stanisław Górka (1573–1592) Hieronim Gostomski (1592–1609) Jan Ostroróg (1610–1622) Piotr Opaliński (1622–1624) Stanisław Przyjemski (1624–1628) Jan Opaliński (1628–1637) Krzysztof Opaliński (1637–1655) Jan Leszczyński (1655–1661) Andrzej Karol Grudziński (1661–1678) Krzysztof Grzymułtowski (1679–1687) Rafał Leszczyński (1687–1692) Wojciech Konstanty Breza (1692–1698) Stanisław Małachowski (1698–1699) Stanisław Leszczyński (1699–1709) Franciszek Zygmunt Gałecki (1709–1711) Andrzej Aleksander Radomicki (1711–1726) Maciej Radomicki (1726–1728) Władysław Radomicki (1728–1737) Michał Raczyński (1737) Antoni Józef Poniński (1738–1742) Ludwik Bartłomiej Szołdrski (1742–1753) Stefan Garczyński (1753–1754) Stanisław Potocki (1754–1760) Florian Łubieński (1760–1765) Antoni Barnaba Jabłonowski (1765–1778) August książę ordynat Sułkowski (1778–1786) Józef Klemens Mielżyński (1786–1793)
Prezesi Wielkiego Księstwa Poznańskiego i Prowincji Poznańskiej	Joseph von Zerboni di Sposetti (1815–1824) Johann Friedrich Theodor von Baumann (1825–1830) Eduard Heinrich Flottwell (1830–1840) Adolf von Arnim-Boitzenburg (1840–1842) Carl Moritz von Beurmann (1843–1850) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1850–1851) Eugen von Puttkamer (1851–1860) Gustav Carl Gisbert Heinrich Wilhelm Gebhard von Bonin (1860–1862) Karl Wilhelm von Horn (1862–1869) Otto von Königsmarck (1869–1873) William Barstow von Guenther (1873–1886) Robert von Zedtlitz-Trützschler (1886–1890) Hugo von Wilamowitz-Moellendorff (1890–1899) Karl Julius Rudolf von Bitter (1899–1903) Wilhelm von Waldow (1903–1911) Philipp Schwartzkopf (1911–1914) Johan Karl Friedrich Moritz Ferdinand von Eisenhart-Rothe (1914–1918)