Stanisław Tłoczyński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku |
bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
14 lutego 1909[1] |
Stanisław Tłoczyński (ur. 4 sierpnia 1881 w Górce, powiat poznański, zm. 21 września 1958 w Gnieźnie) – polski dyrygent chórów, kompozytor oraz ksiądz katolicki[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Ludwika (nadleśniczego) i Anny z Greckich, wnukiem Maksymiliana Greckiego. Kształcił się w gimnazjach w Poznaniu i Lesznie, studiował teologię w Poznaniu i Gnieźnie, muzykę w Poznaniu (u Edwina Jahnkego i Ludwika Broekerego), Ratyzbonie, Berlinie, Monachium i Beuron. Od marca 1914, po śmierci Ignacego Gorzelniaskiego, pełnił funkcje dyrygenta chóru katedralnego w Gnieźnie (do końca życia)[3]. W latach 1916–1958 był profesorem śpiewu w gnieźnieńskim seminarium duchownym. Nosił godność kanonika kolegiaty św. Jerzego w Gnieźnie i kanonik katedry gnieźnieńskiej (od 1946).
Był twórcą kolęd (oraz ich opracowań), przygotował do wydania Śpiewnik kościelny dla archidiecezji gnieźnieńskiej. Został pochowany w katedrze gnieźnieńskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Tłoczyński na stronie Wielkopolscy księża
- ↑ Gąsiorowski i inni, Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1981, ISBN 83-01-02722-3, OCLC 8409625 [dostęp 2019-10-04].
- ↑ Archidiecezja Gnieźnieńska [online], www.archidiecezja.pl [dostęp 2019-10-04] (pol.).