Stanislaw Tillich
Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1959 |
---|---|
Premier Saksonii | |
Okres |
od 28 maja 2008 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Stanislaw Tillich, górnołuż. Stanisław Tilich (wym. [ˈstanʲiswaf ˈtilix]; ur. 10 kwietnia 1959 w Neudörfel) – niemiecki polityk narodowości serbołużyckiej, premier kraju związkowego Saksonia w latach 2008–2017.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w rodzinnej miejscowości oraz w powiatowym mieście Kamenz, następnie kształcił się w górnołużyckim gimnazjum w Budziszynie. Ukończył studia na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie. Pracował jako konstruktor w jednym z państwowych przedsiębiorstw elektronicznych, potem do 1989 w administracji powiatu Kamenz. Od 1989 do 1995 działał we własnym przedsiębiorstwie elektronicznym.
Od marca do października 1990 był posłem z ramienia wschodnioniemieckiej CDU w parlamencie NRD. W 1991 został obserwatorem w Parlamencie Europejskim. W wyborach w 1994 i 1999 z ramienia Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej uzyskiwał mandat eurodeputowanego IV i V kadencji. Był członkiem grupy chadeckiej i wiceprzewodniczącym Komisji Budżetowej[1]. Od 1992 do 1999 wchodził w skład zarządu Europejskiej Partii Ludowej.
W 1999 odszedł z Europarlamentu, obejmując urząd ministra do spraw związkowych i europejskich w rządzie landu Saksonia. Od 2002 do 2004 był szefem Państwowej Kancelarii Saksonii, a od 2004 do 2007 zajmował stanowisko ministra rolnictwa i ochrony środowiska. W 2007 został ministrem finansów Saksonii. W 2004 zasiadł w saksońskim landtagu. 28 maja 2008 rozpoczął urzędowanie na stanowisku premiera Saksonii. 30 września 2009 i 13 listopada 2014 stawał na czele kolejnych gabinetów krajowych. Ogłosił swoją rezygnację 18 października 2017 po wyborach do Bundestagu, w których Alternatywa dla Niemiec uzyskała najlepszy wynik w Saksonii[2]. 13 grudnia tegoż roku zastąpił go Michael Kretschmer.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Górnych Łużycach. Jest katolikiem. Żonaty, ma dwoje dzieci[3]. Mówi w języku czeskim[4] i polskim. Ojciec jego żony Veroniki[3] był polskim robotnikiem przymusowym, który pozostał po wojnie na Łużycach, i ożenił się z Serbołużyczanką[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-03-23].
- ↑ Merkel Ally Resigns as Saxony’s Leader After Losses to AfD. bloomberg.com, 18 października 2017. [dostęp 2018-01-30]. (ang.).
- ↑ a b CDU schlägt 16 sächsische Vertreter zur Wahl für 17. Bundesversammlung vor. eric-dietrich.de, 27 grudnia 2021. [dostęp 2022-02-07]. (niem.).
- ↑ Bartosz T. Wieliński: Nie tylko Polacy kradną auta w Saksonii. wyborcza.pl, 24 września 2008. [dostęp 2011-03-23].
- ↑ Piotr Jendroszczyk: Słowianin stanie na czele rządu Saksonii. rp.pl, 17 kwietnia 2008. [dostęp 2022-02-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2016-02-09]. (niem.).
- Nota biograficzna na stronie sachsen.de. [dostęp 2011-03-23]. (niem.).
- Absolwenci Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie
- Deputowani Izby Ludowej
- Działacze CDU (NRD)
- Ludzie związani z Budziszynem
- Łużyccy działacze społeczni
- Niemieccy posłowie do landtagów
- Niemieccy posłowie do Parlamentu Europejskiego
- Niemieccy premierzy rządów krajowych
- Odznaczeni Orderem Zasługi Wolnego Kraju Saksonii
- Pisarze związani z Dreznem
- Politycy CDU
- Premierzy Saksonii
- Urodzeni w 1959