Tadeusz Prywer
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Pancerni Modlin (1945) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Tadeusz Prywer (ur. 11 maja 1919 w Łodzi, zm. 2 czerwca 1986 tamże[1]) – polski lekkoatleta, specjalista pchnięcia kulą.
Dwukrotnie wystąpił na Międzynarodowych Igrzyskach Sportowych Młodzieży, w 1953 w Bukareszcie i w 1955 w Warszawie, oba razy zajmując 9. miejsce w pchnięciu kulą[1].
Był mistrzem Polski w tej konkurencji w 1951, 1953 i 1955, wicemistrzem w 1945, 1946, 1949 i 1950, a także brązowym medalistą w 1947[2]. Był również halowym mistrzem Polski w 1947[1].
W latach 1951 i 1955 wystąpił w pięciu meczach reprezentacji Polski, odnosząc trzy zwycięstwa indywidualne[3].
Dwukrotnie poprawiał rekord Polski w pchnięciu kulą doprowadzając do go wyniku 16,30 m (9 czerwca 1956 w Warszawie)[4]. Był to również jego rekord życiowy[1].
Był zawodnikiem Pancernych Modlin (1945) oraz ŁKS-u Łódź (1946-1964).
Na początku 1952 otrzymał tytuł mistrza sportu[5].
Miał wykształcenie średnie. Pracował jako kierownik sklepu sportowego. Był również instruktorem sekcji lekkoatletyki ŁKS-u[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 350. ISBN 978-83-64544-06-4.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 166-168. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 352.
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 134.
- ↑ Nowi mistrzowie sportu. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, Nr 2 z 7 stycznia 1952.