Teofil Kwiatkowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Teofil Antoni Jaxa Kwiatkowski (ur. 21 lutego 1809 w Pułtusku, zm. 14 sierpnia 1891 w Avallon)[1] – malarz polski okresu romantyzmu.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]W latach 1825–1830 uczył się u Antoniego Brodowskiego i Antoniego Blanka w Warszawie. Uczestnik powstania listopadowego jako podporucznik 4. pułku piechoty liniowej, po jego upadku na emigracji we Francji. Przebywał w zakładzie dla polskich uchodźców wojennych w Awinionie od 1832 roku[2]. Z tym krajem związał się do końca swojego życia. Początkowo mieszkał w Awinionie, następnie przeniósł się do Paryża, gdzie kontynuował studia malarskie u Léona Cognieta[3]. Ary Scheffer, Ingres, Couture i Delacroix wywarli znaczny wpływ na jego twórczość. Był w przyjaźni z Mickiewiczem i Chopinem[3], którego uwielbiał i rysował ilustracje fantastyczne do jego utworów muzycznych. Malował liczne portrety pastelowe i akwarelowe, a także miniatury. Wśród jego dzieł dominują pejzaże (malowane w czasie licznych podróży po Francji, m.in. Normandia, Prowansja i Burgundia), portrety oraz sceny alegoryczne i rodzajowe. Obrazy tego malarza wykazują wielką wrażliwość kolorystyczną.
Główne dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Rozbitkowie (1846)
- Polonez Chopina – Bal w Hotel Lambert w Paryżu (1849–1860 (wiele wersji); akwarela i gwasz na papierze, Muzeum Narodowe, Poznań)
- Ostatnie chwile Fryderyka Chopina (1850)
- Chopin przy fortepianie (ok. 1847)
- Zabawa chłopów polskich (1861)
- Pejzaż Doliny Cousin koło Avallon (po 1871; Muzeum Narodowe, Warszawa)
- portrety: Portret Lenartowicza (Kraków, Muzeum Narodowe), Portret A. Czartoryskiego kopia obrazu Delaroche’a (Poznań), „Portret Chopina” (Kraków, Muzeum Czartoryskich) oraz w dawnych zbiorach rapperswylskich 4 portrety Chopina i 60 portretów emigrantów polskich we Francji.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Witz 1970 ↓, s. 75, 85.
- ↑ Robert Bielecki, Zarys rozproszenia Wielkiej Emigracji we Francji 1831-1837. Materiały z archiwów francuskich, Warszawa-Łódz 1986, s. 62.
- ↑ a b Jerzy. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wyd. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934–1939)
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924–1927)
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969)
- Aleksandra Melbechowska-Luty. Teofil Kwiatkowski (1809–1891). Wrocław-Warszawa-Kraków: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1966.
- Maria Grońska. Teofil Kwiatkowski (1809–1891). W stulecie śmierci. Wystawa monograficzna ze zbiorów polskich. Warszawa, Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, 1991
- Ignacy Witz, Polscy malarze, polskie obrazy, Warszawa: Nasza Księgarnia, 1970.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Obrazy Teofila Antoniego Jaksy Kwiatkowskiego
- Akwarele i szkice T. Kwiatkowskiego w zbiorach Biblioteki Narodowej – wersja cyfrowa na Polona.pl