Ulica Krakowska w Poznaniu
| Centrum | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Krakowska - skrzyżowanie z ul. Półwiejską, w tle Andersia Tower | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
536 m[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°24′01,6″N 16°55′51,6″E/52,400438 16,931005
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Krakowska w Poznaniu – ulica w centrum Poznania, na terenie Rybaków i Piasków, zlokalizowana w południowej części osiedla samorządowego Stare Miasto. Na zachodzie kontynuacją jest ul. Kościuszki (od ul. Półwiejskiej), a na wschodzie ul. Kazimierza Wielkiego (od ul. Strzeleckiej).
Na ulicy obowiązuje jeden kierunek ruchu, w stronę ulic Kazimierza Wielkiego i Strzeleckiej, nie dotyczy on jednak rowerzystów – na północnej stronie wyznaczony został kontrapas.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstała jako droga, wytyczona wzdłuż dawnych obwarowań pruskich, będących częścią Twierdzy Poznań (lata 1828–1869). W ramach rozbiórki Twierdzy, traktu nie zlikwidowano, a przekształcono w miejską ulicę nazwaną Karmeliterwall. W okresie międzywojennym nosiła miano Wałów Jagiełły. Po II wojnie światowej był to fragment ul. Kościuszki, a od 1977 wyodrębniono go w samodzielną drogę o obecnej nazwie. W 1945 (od 18 czerwca) po ulicy kursowała prowizoryczna kolej wąskotorowa do wywożenia gruzów, przy obsłudze której zatrudniono około dwustu jeńców niemieckich[2].
Zabytki i istotne obiekty
[edytuj | edytuj kod]Od zachodu są to:
- Zespół Szkół Budownictwa nr 1,
- dawny Królewski Urząd Miar i Państwowy Urząd Wzorcowniczy, ukończony w 1918, według projektu Rudolfa Otto Mayera (numer 19),
- VI Liceum Ogólnokształcące im. Ignacego Jana Paderewskiego
- Kościół Bożego Ciała,
- pomnik proroka Eliasza,
- kamienice pod numerami: 23 (około 1910–1915), 25 (około 1910), 30, 32 i 34 (wszystkie trzy zaprojektowane przez Jerzego Tuszowskiego z 1927).
Na narożniku ulic Krakowskiej, Kościuszki i Półwiejskiej znajduje się główne wejście do Starego Browaru. W kamienicy pod numerem 30 mieszkał i tworzył w latach 1929–1981 Józef Krzyżański - kapista. Upamiętnia go mosiężna tablica pamiątkowa w formie palety malarskiej projektu Józefa Petruka[3]. Odsłonięto ją 14 września 1997[4]. Tekst głosi: W domu tym / w latach 1929-1981 / mieszkał i tworzył / Józef / Krzyżański / 1898-1987 / wybitny / artysta malarz / kolorysta.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis dróg publicznych w administracji ZDM. Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu, 2022-01. [dostęp 2022-11-16].
- ↑ Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 212, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.
- ↑ Jarosław Mulczyński, Historia pisana na murach. Tablice pamiątkowe w Poznaniu po 1945 roku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2001, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2001, ss.251-252, ISSN 0137-3552
- ↑ Zbysław Wojtkowiak, Napisy pamiątkowe miasta Poznania, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2004, s. 51, ISBN 83-89738-03-1, OCLC 831142974.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Praca zbiorowa, Atlas architektury Poznania, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2008, ss.164-167, ISBN 978-83-7503-058-7
- Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.135, ISBN 83-89525-07-0
- System Informacji Miejskiej