Przejdź do zawartości

Waco CG-3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Waco CG-3A
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Waco Aircraft Company of Troy

Typ

lekki szybowiec desantowy

Konstrukcja

górnopłat o konstrukcji mieszanej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

luty 1942

Lata produkcji

1942

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

22,25 m

Długość

14,78 m

Powierzchnia nośna

39,00 m²

Masa
Własna

1 089 kg

Użyteczna

907 kg

Startowa

1 996 kg

Osiągi
Prędkość przelotowa

161 km/h

Prędkość minimalna

61 km/h

Prędkość holowania

195 km/h

Dane operacyjne
Liczba miejsc
7 żołnierzy z pełnym wyposażeniem
Użytkownicy
Stany Zjednoczone

Waco CG-3amerykański lekki szybowiec transportowy z okresu II wojny światowej

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na początku 1941 roku dowództwo Sił Powietrznych Wojsk Lądowych Stanów Zjednoczonych zwróciło się wytwórni lotniczych o opracowanie szybowców transportowych. Na to zamówienie odpowiedziała między innymi wytwórnia Waco Aircraft Company of Troy z Troy w stanie Ohio. Z wytwórnią podpisano w czerwcu 1941 roku umowę na opracowania dwóch typów szybowców – ośmiomiejscowego (oznaczony jako Waco CG-3) i piętnastomiejscowego (oznaczony jako CG-4). Oba szybowce były opracowywane w tym samym czasie.

Prototyp szybowca CG-3 został opracowany w 1941 roku a prototyp przewidziany do prób statycznych zbudowano 26 grudnia 1941 roku, a do badań w locie 31 stycznia 1942 roku. Badania szybowca zakończono w kwietniu 1942 roku i skierowano go do produkcji seryjnej w wytwórni Commonwealth Aircraft Co. w Kansas City.

Zbudowano jednak tylko 100 sztuk tego typu szybowców, gdyż stwierdzono, że jest zbyt mały a zbudowany w tym samym czasie szybowiec Waco CG-4 posiadający większą ładowność jest bardziej przydatny dla wojska i to on stał się szybowcem podstawowym.

Szybowiec Waco CG-3 był używany jedynie do celów szkoleniowych, nie był używany w działaniach bojowych.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Szybowiec Waco CG-4A to górnopłat zastrzałowy o konstrukcji mieszanej, metalowo-drewnianej.

Skrzydła dwudźwigarowe wykonane z drewna, pokryte cienką sklejką i dodatkowo kryte płótnem. Skrzydła wyposażone w lotki. Obrys prostokątny z zaokrąglonymi końcówkami. Zastrzał w kształcie litery V.

Kadłub o konstrukcji kratownicowej, wykonany ze spawanych rur stalowych i kryty płótnem. Piloci siedzieli w kabinie obok siebie. Kadłub zawierał kabinę w której mieściły się 7 żołnierzy, wejście do niej odbywało się po odchyleniu do góry pokrywy przedniej części kabiny.

Podwozie klasyczne z kółkiem ogonowym i centralną płozą.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]