Wagon sypialny
Wagon sypialny – wagon kolejowy z miejscami do spania. W przedziałach zamiast miejsc siedzących znajdują się miejsca sypialne, najczęściej od jednego do trzech. Wagony sypialne są włączane do pociągów dalekobieżnych kursujących w porze nocnej.
Wagony sypialne mogą mieć zwykłe przedziały 3- (turystyczny, Touriste), 2- (podwójny, Double) i 1-osobowe (pojedynczy, Single) oraz przedziały LUX (inaczej DeLuxe lub Business) 2- (Double Lux) i 1-osobowe (Single Lux) – przedziały LUX występują zwykle w komunikacji międzynarodowej. Konstrukcyjnie są to te same przedziały, w których konduktor wagonu sypialnego zmienia układ łóżek w zależności od potrzeb. Wyjątkowo mogą istnieć przedziały 4-osobowe (w przypadku części wagonów w komunikacji międzynarodowej przyjeżdżających z krajów byłego ZSRR) – są to wtedy tzw. przedziały T4. W niektórych typach wagonów istnieje możliwość połączenia dwóch sąsiadujących przedziałów.
Obecnie w komunikacji krajowej przedziały 3- i 2-osobowe są zaliczane do klasy 2., a 1-osobowe do 1. W komunikacji międzynarodowej natomiast do klasy pierwszej zaliczane są przedziały LUX i 1-osobowe zwykłe, a do drugiej 4- i 3-osobowe. Natomiast w przypadku przedziałów 2-osobowych zwykłych klasa zależy od państwa (w przypadku Polski, Niemiec, Czech, Węgier, Austrii, Szwajcarii, Słowacji, Słowenii, Chorwacji, Danii, Szwecji, Norwegii i Turcji jest to klasa 2, a w przypadku innych państw europejskich pierwsza).
W każdym przedziale wagonu sypialnego jest co najmniej umywalka z bieżącą ciepłą i zimną wodą, lustrem i szafką na przybory toaletowe. Przedziały w wersji LUX różnią się od standardowych tym, że znajdują się w nich prysznic, toaleta oraz DVD. Ponadto w każdym wagonie wyodrębniony jest przedział służbowy dla konduktora-stewarda, gdzie znajduje się wyposażenie pozwalające na przygotowywanie prostych posiłków oraz serwowanie przekąsek i napoi.
Wagony sypialne wyposaża się zwykle w ogrzewanie niezależne węglowe lub na olej opałowy, co pozwala na zapewnienie utrzymania optymalnej temperatury w przedziałach również w czasie przełączania wagonu między pociągami.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marian Kubicki: Usługi hotelarskie w środkach transportu. Warszawa: Wyższa Szkoła Ekonomiczna, 2000. ISBN 83-86990-80-5.