Przejdź do zawartości

Wahadło Foucaulta (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wahadło Foucaulta
Il pendolo di Foucault
Ilustracja
Wahadło Foucaulta w paryskim Musée des Arts et Métiers
Autor

Umberto Eco

Typ utworu

powieść sensacyjna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Mediolan

Język

włoski

Data wydania

1988

Wydawca

Bompiani

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1993

Wydawca

Państwowy Instytut Wydawniczy

Przekład

Adam Szymanowski

Wahadło Foucaulta (wł. Il pendolo di Foucault) – powieść sensacyjna Umberta Eco wydana w 1988 w Mediolanie w wydawnictwie „Bompiani”; przekład na język polski został wydany w 1993.

Tytuł

[edytuj | edytuj kod]

Tytuł powieści nawiązuje do wahadła skonstruowanego przez Jeana Bernarda Léona Foucaulta. Zostało ono zademonstrowane w 1851 w Paryżu w celu ukazania zmian płaszczyzny ruchu wahania, co dowodzi ruchu obrotowego Ziemi.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Głównymi bohaterami dzieła są trzej mediolańczycy zainteresowani historią i hermetyzmem. Snują oni wspólnie hipotezy na temat templariuszy i różokrzyżowców. Wymyślają misterny Plan przejęcia władzy nad światem, jaki rzekomo od wieków próbują zrealizować żądni zemsty spadkobiercy dziedzictwa templariuszy. Łączą w nim logicznymi zależnościami takie postacie jak: Hiram I, Abraham ben Szlomo Abulafia, Jacques de Molay, legendarny Christian Rosenkreuz, Hrabia de Saint-Germain, tytułowy Jean Bernard Léon Foucault i wiele innych. Zgłębianie teorii spiskowych staje się dla bohaterów powieści obsesją. Do zacierania się granic rzeczywistości przyczyniają się także tajemnicze postacie i intrygi, na jakie natrafiają w badanej przeszłości, jak również podczas samych badań. Prowadzi to do wydarzeń tragiczniejszych, niż mogliby przypuszczać.

Główni bohaterowie powieści to: Casaubon (student piszący pracę doktorską na temat templariuszy), dwaj redaktorzy podejrzanego wydawnictwa pana Garamonda – Diotallevi (Żyd z przekonania) oraz Belbo (niespełniony trębacz), a także hrabia Aglié (przywódca sekty, pozujący na nieśmiertelnego Saint-Germain). Inne ważne postacie, to: obie kobiety Casaubona – Amparo (dziewczyna z Południowej Ameryki, która zabiera go na wycieczkę po południowoamerykańskiej synkretycznej kulturze) oraz Lia (jedyna racjonalna osoba w tej książce, która próbuje udowodnić Casaubonowi, iż ich tajny tekst jest fragmentem kupieckiej księgi rachunkowej – rodzajem średniowiecznego „kwitu z pralni”) i ich wspólny syn Giulio; pułkownik Ardenti (którego zjawienie się w wydawnictwie z tajemniczym tekstem zapoczątkowuje cały ciąg zdarzeń), Lorenza (niespełniona miłość Belbo, która daje się zwieść Agliému, przez co traci życie, jako Sophia); Salon (członek sekty, agent policji i mroczny wypychacz zwierząt), a także wiele innych barwnych postaci..

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]