Wells Fargo
.svg){kind=logo}
| |
| |
| Forma prawna |
spółka akcyjna |
|---|---|
| Data założenia |
1852 |
| Państwo | |
| Siedziba | |
| Prezes | |
| Kapitał własny | |
| Przychody | |
| Zysk netto |
23,057 mld USD (2014)[1] |
| Symbol akcji | |
| Strona internetowa | |
Wells Fargo & Company – amerykański holding usług finansowych z siedzibą w San Francisco (Kalifornia), centralą operacyjną w Manhattan[2] i biurami zarządzającymi na terenie Stanów Zjednoczonych, a także globalnie[3]. Przedsiębiorstwo działa w 35 krajach i posiada ponad 70 milionów klientów z całego świata. Według Financial Stability Board jest ono uznawane za instytucję o znaczeniu systemowym.
Pierwszym oddziałem jest Wells Fargo Bank, N.A., narodowy bank powstały w Wilmington, Delaware[3], z głównym biurem wyznaczonym w Sioux Falls, Dakota Południowa. Jest czwartym największym bankiem w Stanach Zjednoczonych pod względem całkowitej ilości aktywów oraz jednym z największych pod względem ilości depozytów i kapitalizacji rynkowej. Razem z JPMorgan Chase, Bank of America, i Citigroup, Wells Fargo należy do „Wielkiej Czwórki Banków” Stanów Zjednoczonych[4]. Obecnie posiada 8050 placówek i 13 000 bankomatów[3].
Wells Fargo w obecnej formie jest wynikiem połączenia w 1998 roku oryginalnego Wells & Fargo Company oraz założonego w Minneapolis Norwest Corporation. Norwest jako lepiej prosperujące przedsiębiorstwo wchłonęło firmę, przyjął bardziej znaną nazwę Wells Fargo i przeniósł się do siedziby Wells Fargo w San Francisco. W 2008 roku, wraz z nabyciem założonego w Charlotte, Karolina Północna banku Wachovia, Wells Fargo stał się bankiem działającym od wybrzeża do wybrzeża. Zajął 7. miejsce w rankingu Forbes Global 2000, listy największych publicznych przedsiębiorstw na świecie oraz 37. miejsce w rankingu Fortune 500[5], listy największych publicznych przedsiębiorstw w Stanach Zjednoczonych. Przedsiębiorstwo było obiektem wielu dochodzeń organów nadzoru. 2 lutego 2018, gdy światło dzienne ujrzał skandal Wells Fargo związany z założeniem 2 milionów fikcyjnych kont bankowych, System Rezerwy Federalnej wstrzymał możliwość zgromadzenia przez Wells Fargo aktywów o wartości około 2 bilionów USD do czasu, aż firma naprawi problemy wewnętrzne według zasad nałożonych przez System Rezerwy Federalnej[6]. We wrześniu 2021 Wells Fargo poniósł kolejne kary od Departamentu Sprawiedliwości zarzucając bankowi nieuczciwe praktyki wobec klientów handlujących walutami[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1852 r., Henry Wells i William G. Fargo, dwóch założycieli American Express, utworzyli Wells Fargo & Company do wykonywania usług bankowych i ekspresowych w Kalifornii. Szybki wzrost przedsiębiorstwa był spowodowany gorączką złota.
W marcu 1860, Wells Fargo uzyskał kontrolę nad Butterfield Overland Mail Company, po tym jak Kongres nie dopuścił uchwały corocznego przyznania pieniędzy na pocztę, zostawiając pocztę bez możliwości zapłacenia za usługi Overland Mail Company, tym samym zostawiając Overland bez możliwości zapłacenia Wells Fargo. Od tamtego momentu Wells Fargo operowało zachodni sektor Pony Express[8].
W 1866 roku złączyły się Wells Fargo, Holladay i linia dyliżansów Overland Mail pod nazwą Wells Fargo[9].
W 1892 r. John J. Valentine, Sr., wieloletni pracownik Wells Fargo, został wyznaczony na prezesa spółki. Valentine zmarł w grudniu 1901, a stanowisko prezesa objął Dudley Evans 2 stycznia 1902.
W 1905 r. Wells Fargo rozdzielił swoje usługi bankowe od ekspresowych, a bank Wells Fargo połączył się z Nevada National Bank tworząc Wells Fargo Nevada National Bank.[10]
W 1923 r. Wells Fargo Nevada połączył się z Union Trust Company, by utworzyć Wells Fargo Bank & Union Trust Company[11].
W 1929 r. utworzono stowarzyszenie bankowe Northwest Bancorporation. Przedsiębiorstwo dobrze radziło sobie podczas Wielkiego Kryzysu; podczas Święta Bankowego w marcu 1933 firma zgromadziła 2 miliony USD w depozytach[12].
W 1954 r. Wells Fargo & Union Trust skrócił swoją nazwę do Wells Fargo Bank.
W 1960 r. Wells Fargo Bank połączył się z American Trust Company tworząc Wells Fargo Bank American Trust Company, a w 1962 ponownie skrócił nazwę do Wells Fargo Bank.[13]
W 1969 r. utworzone zostało przedsiębiorstwo holdingowe Wells Fargo & Company. Jego główną filią był Wells Fargo Bank.[14]
W 1982 r. Northwest Bancorporation nabył firmę finansową Dial Finance, której nazwa, w tym samym roku, została zmieniona na Norwest Financial Service, a rok później Northwest Bancorporation zmieniła nazwę na Norwest Corporation[15].
12 września 1983 zajezdnia z opancerzonymi ciężarówkami Wells Fargo w West Hartford, Connecticut padła ofiarą napadu „Biały Orzeł” (ang. White Eagle; hiszp. Águila Blanca). Jednym ze sprawców napadu był pracownik Wells Fargo. Skradziono 7,1 mln USD i był to wtedy największy skok w historii Stanów Zjednoczonych. Kradzież odbyła się z pomocą kubańskiego rządu, a pieniądze trafiły do Meksyku[16].
W latach 1986–1991 Wells Fargo zakupił kolejno: Crocker International Bank z Midland Bank, akcje z Bank of America, Barclays Bank w Californii z Barclays plc. oraz 130 placówek Great American Bank w Californii[17][18][19][20].
W maju 1995 Wells Fargo stał się pierwszą amerykańską firmą oferującą usługi bankowości internetowej[21].
W 1996 r. Wells Fargo zakupił First Interstate Bancorp za 11,6 mld USD.[22][23]
8 czerwca 1998 Wells Fargo została kupiona przez Norwest Corporation z Minneapolis za 34 mld USD, Norwest zmieniła swoją nazwę na Wells Fargo[24][25].
W 2000 r.Wells Fargo zakupił H.D. Vest Financial Sevices za 128 mln USD, lecz sprzedał ją w 2015 r.za 580 mln USD.[26]
Działalność
[edytuj | edytuj kod]Głównymi segmentami działalności Wells Fargo są bankowość detaliczna i inwestycyjna, a sam bank jest największym pożyczkodawcą kredytów hipotecznych w USA[27].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Exhibit 13 (Financials) of the 2014 Annual Report. Wells Fargo. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-21)]. (ang.).
- ↑ How New York became Wells Fargo’s new center of power [online], American Banker, 26 lutego 2020 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ a b c Annual Reports and Proxy Statements – Investor Relations – Wells Fargo [online], www.wellsfargo.com [dostęp 2021-10-20].
- ↑ FRB: Large Commercial Banks-- June 30, 2021 [online], www.federalreserve.gov [dostęp 2021-10-20].
- ↑ Wells Fargo | 2021 Fortune 500 [online], Fortune [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Emily Flitter, Binyamin Appelbaum, Stacy Cowley, Federal Reserve Shackles Wells Fargo After Fraud Scandal, „The New York Times”, 2 lutego 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Hugh Son, Wells Fargo pays $72.6 million to resolve Justice Department claims it defrauded currency customers [online], CNBC, 27 września 2021 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Butterfield Overland Mail [online], CA State Parks [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ William George Fargo, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05] (ang.).
- ↑ Enlisting the stagecoach during WWI [online], Wells Fargo Stories, 29 czerwca 2018 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ A SALUTE TO THE SOCIETY’S CORPORATE PATRONS: WELLS FARGO BANK, N.A., „Southern California Quarterly”, 66 (4), 1984, s. 377–378, DOI: 10.2307/41171130, ISSN 0038-3929, JSTOR: 41171130 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Alyssa Bentz, Surviving and thriving in the Great Depression [online], Wells Fargo History, 13 marca 2019 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Special to The New York Times, Wells Fargo, American Trust Merge as the 11th Biggest Bank, „The New York Times”, 26 marca 1960, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Santa Rosa power broker, philanthropist Trione dies at 94, „Santa Rosa Press Democrat”, 12 lutego 2015 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Patt Johnson, Business icon who helped bring Wells Fargo to Des Moines dies at 87 [online], Des Moines Register [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Richard L. Madden, WELLS FARGO THEFT, 3 MONTHS LATER: ONLY TANTALIZING LEADS TO $7 MILLION, „The New York Times”, 11 grudnia 1983, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Andrew Pollack, Special To the New York Times, CROCKER ABSORBED INTO WELLS FARGO, „The New York Times”, 31 maja 1986, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ William Gruber, WELLS FARGO BUYS CROCKER [online], chicagotribune.com [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Lawrence M. Fisher, Special To the New York Times, COMPANY NEWS; Wells Fargo to Buy Barclays in California, „The New York Times”, 16 stycznia 1988, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Regulators seize Great American Bank [online], UPI [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Wow! 20 years of internet banking [online], Wells Fargo Stories, 18 maja 2015 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ David R. Baker, When hostile takeovers backfire / Putting back the pieces again isn’t always a piece of cake [online], SFGATE, 19 grudnia 2004 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Aldo Svaldi, Wells Fargo learned hard way about deals [online], www.bizjournals.com, 14 czerwca 1998 [dostęp 2021-10-20].
- ↑ Wells Fargo to buy Norwest in $34 billion deal – Jun. 8, 1998 [online], money.cnn.com [dostęp 2021-10-20].
- ↑ Timothy L. O’Brien, Wells Fargo And Norwest Plan Merger, „The New York Times”, 9 czerwca 1998, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ H.D. Vest to be acquired by Internet company Blucora for $580 million [online], InvestmentNews, 3 listopada 2015 [dostęp 2021-10-20] (ang.).
- ↑ Ruth Mantell: At Wells Fargo and Chase, mortgage lending inches up. Market Watch, 2014-10-14. [dostęp 2015-04-21]. (ang.).