Witold Płotnicki

Witold Płotnicki
	; Witold Płotnicki (przed 1934)
	major
Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1897 ; Żytomierz
Data śmierci	?
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	5 dywizjon artylerii konnej; 3 dywizjon artylerii konnej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Witold Płotnicki (ur. 6 listopada^?/18 listopada 1897 w Żytomierzu, zm. ?) – major artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 18 listopada 1897 w Żytomierzu jako syn Stanisława i Stanisławy z d. Bagieńskiej^[1]^[2]. We wrześniu 1930 został przeniesiony z 5 dywizjonu artylerii konnej do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim^[3]^[4]^[5] (w roku szkolnym 1932/1933 był dowódcą I plutonu 6. baterii, a w roku szkolnym 1933/1934 – dowódcą 1. baterii)^[5].

Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 13. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[6]. W marcu 1939 pełnił służbę w 3 dywizjonie artylerii konnej w Podbrodziu na stanowisku I zastępcy dowódcy dywizjonu^[7].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3267^[1]
Krzyż Walecznych (dwukrotnie – „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”)
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[8]^[9]
Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)^[10]

Publikacje

Witold Płotnicki, Zarys historji wojennej 5-go dywizjonu artylerii konnej, seria Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa, 1929.

Przypisy

↑ ^a ^b Kolekcja VM ↓, s. 1.
↑ Witold Płotnicki Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2022-12-08].
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 300.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 816.
↑ ^a ^b Kolekcja VM ↓, s. 4.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 217.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 761.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 189.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 422.

Bibliografia

Płotnicki Witold. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.36-2632 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-07-07].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

[CITEREFKolekcja_VMs._1-1] Kolekcja VM ↓, s. 1.

[2] Witold Płotnicki Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2022-12-08].

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_14_z_20_września_1930_roku,_s._300-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 300.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932816-4] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 816.

[CITEREFKolekcja_VMs._4-5] Kolekcja VM ↓, s. 4.

[CITEREFRybkaStepan2006217-6] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 217.

[CITEREFRybkaStepan2006761-7] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 761.

[8] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932189-9] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 189.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928422-10] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 422.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]