Przejdź do zawartości

Wojsław Powała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojsław Powała
Rodzina

Powałowie

Data urodzenia

ok. 1060

Data śmierci

ok. 1140

Żona

1) Dobromiła córka Kiełcza, 2) Dobiechna córka Kiliana

Opactwo Benedyktyńskie w Lubiniu
Kolegiata w Głogowie

Wojsław Powała (ur. ok. 1060, zm. ok. 1140) – protoplasta rodu Powałów Ogończyków, komes wrocławski, piastun księcia Bolesława Krzywoustego, współzałożyciel kolegiaty głogowskiej, opactwa lubińskiego i benedyktyńskiego klasztoru na Łysej Górze. Był rówieśnikiem Skarbimira. Imię Wojsław w języku staropolskim oznaczało „tego, który zdobywa sławę w wojnach”. „sławnego wojownika”.

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Wojsław pochodził z rycerskiego rodu Dębno (włoście: Kije, Przyłęk, Konary, Ostrowąs i Otłoczyn)[1]. Posiadał rozległe dobra ziemskie na Mazowszu i Kujawach, jak również w Małopolsce[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Potomkowie

[edytuj | edytuj kod]

Z pierwszej żony Dobromiły, córki Kiełcza, zostawił synów: Janusza i Trojana, drugiej – zmarłej bezpotomnie Dobiechnie córce Kiliana przekazał pewne dobra mazowieckie. Ufundowany z nich kościół pw. Najświętszej Marii Panny na przedmieściach Płocka po późniejszych uzupełniających nadaniach potomków Wojsława dysponował w 1185 r. piętnastoma majątkami ziemskimi. Syn Wojsława Janusz był m.in. zarządcą beneficjum urzędniczego w rejonie Wyszogrodu, natomiast drugi syn Trojan był prokuratorem (zarządcą dóbr książęcych) za czasów Bolesława Kędzierzawego oraz być może był margrabią w rejonie Wizny[2]. Wnukami Wojsława byli m.in. Wojsław Trojanowic i Gedko, biskup płocki. Synami Wojsława Trojanowica byli: Wojsław z Kij i Gedko, podkomorzy krakowski. Ci dwaj ostatni uważani są za protoplastów małopolskiej linii Powałów – Ogończyków

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Niwiński, Benedyktyni na Łysej Górze, Ziemia, XXIV, 1934, s.283
  2. a b Śliwiński Błażej: Pogranicze kujawsko-pomorskie w XII-XIII wieku : z dziejów Bydgoskiego i Wyszogrodzkiego w latach 1113-1296: Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe: 1988
  3. MPH, ser.nov., II, lib. II, cap. 16, s. 80,82
  4. MPH I, s. 377; M. Plezia, Księgozbiór katedry krakowskiej wedle inwentarza z r. 1110, [w:] Silva rerum, Kraków 1981, s.16, 22
  5. J. Bieniak, Polska elita polityczna XII wieku, cz. 1 s. 13 [w:] Społeczeństwo Polski średniowiecznej, pod red. S. K. Kuczyńskiego, t. 2, Warszawa 1982
  6. Katalog biskupów wrocławskich, red. głogowska, wyd. W. Kętrzyński, MPH, VI, s. 561

Warto przeczytać

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Derwich, Benedyktyński klasztor św. Krzyża na Łysej Górze, Warszawa 1992

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]