World Rugby Women’s Sevens Series (2022/2023)
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin |
2 grudnia 2022 - 14 maja 2023 | ||
---|---|---|---|
Stadiony |
7 (w 7 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Najwięcej punktów |
Maddison Levi (286) | ||
Najwięcej przyłożeń |
Maddison Levi (58) | ||
Strona internetowa |
World Rugby Women’s Sevens Series (2022/2023) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – dziesiąta edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.
W ostatnim dniu maja 2022 roku World Rugby ogłosił, że sezon zostanie rozszerzony do siedmiu turniejów – w Dubaju, Kapsztadzie, Hamilton, Sydney, Vancouver, Hongkongu i Tuluzie – rozegranych w okresie od grudnia 2022 do maja 2023 roku. Po raz pierwszy wszystkie odbyły się łącznie z turniejami męskimi, nastąpiła też jedna zmiana lokalizacji: kanadyjski turniej po sześciu edycjach rozegranych w Langford został przeniesiony do Vancouver[1]. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[2]. W połowie lipca 2022 roku światowa federacja oznajmiła, że w związku z ciągłym wykluczeniem rosyjskiej reprezentacji przysługujące jej miejsce otrzyma relegowana Brazylia, dodatkowo – w kontekście olimpijskich eliminacji – w cyklu będzie brała reprezentacja Wielkiej Brytanii zajmując miejsce Anglii[3].
Sezon zdominowały reprezentantki Nowej Zelandii, które dotarły do wszystkich siedmiu finałów i zwyciężyły w sześciu z nich, jedynie w inauguracyjnym ulegając reprezentacji Australii. Te zaś wraz z Amerykankami prezentowały równą formę, która pozwoliła im zająć kolejne dwa miejsca klasyfikacji generalnej. Prócz tych trzech zespołów na podium turniejów uplasowały się po jednym razie tylko Francja i Wielka Brytania[4][5][6][7][8][9][10]. Z wyraźną stratą do czołowej trójki zakończyły sezon Francuzki[11], a zacięta walka odbyła się natomiast piąte miejsce – ostatnie premiowane awansem na paryskie igrzyska. Irlandki w pierwszej połowie sezonu uzyskały wyraźną, szesnastopunktową przewagę nad Fidżyjkami i Brytyjkami, jednak przed ostatnim turniejem zmalała ona do odpowiednio dwóch i czterech[12][13]. Wszystkie trzy zespoły miały szansę, by wyprzedzić pozostałe, bowiem występowały w różnych ćwierćfinałach, jednak wszystkie przegrały swe pojedynki, zatem de facto meczem o awans na igrzyska był półfinał o miejsca 5–8, w którym Irlandki po trudnym spotkaniu pokonały Fidżijki[10][11].
Najwięcej punktów i przyłożeń w sezonie zdobyła reprezentantka Australii Maddison Levi[14], Fidżyjka Reapi Ulunisau otrzymała natomiast wyróżnienie Impact Player Series Award dla zawodniczki, która uzyskała największą w sezonie liczbę punktów za szarże w obronie, przełamania linii obronnej przeciwnika, ponadtrzymetrowe ataki z piłką w ręku oraz jej oddania "na kontakcie"[15]. Australijka została także wybrana do najlepszej siódemki sezonu, znalazły się tam również Charlotte Caslick, Michaela Blyde, Stacey Waaka, Tyla Nathan-Wong, Ilona Maher i Sarah Hirini[16].
Kalendarz
[edytuj | edytuj kod]Turniej | Kraj | Miasto | Stadion | Data |
---|---|---|---|---|
Dubai Women’s Sevens 2022 | Zjednoczone Emiraty Arabskie | Dubaj | The Sevens | 2–3 grudnia 2022 |
South Africa Women’s Sevens 2022 | Południowa Afryka | Kapsztad | Cape Town Stadium | 9–11 grudnia 2022 |
New Zealand Women’s Sevens 2023 | Nowa Zelandia | Hamilton | Waikato Stadium | 21–22 stycznia 2023 |
Australia Women’s Sevens 2023 | Australia | Sydney | Sydney Football Stadium | 27–29 stycznia 2023 |
Canada Women’s Sevens 2023 | Kanada | Vancouver | BC Place Stadium | 3–5 marca 2023 |
Hong Kong Women’s Sevens 2023 | Hongkong | Hongkong | Hong Kong Stadium | 31 marca – 2 kwietnia 2023 |
France Women’s Sevens 2023 | Francja | Tuluza | Stade Ernest-Wallon | 12–14 maja 2023 |
System rozgrywek
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziesiątka poprzedniego sezonu (Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Irlandia, Kanada, Nowa Zelandia, USA oraz Wielka Brytania w zastępstwie Anglii i Brazylia za wykluczoną Rosję), jedno miejsce zarezerwowano dla triumfatora turnieju kwalifikacyjnego[3][17][18]. Wywalczyła je Japonia będąc najlepsza z grona dwunastu rywalizujących zespołów[19].
core teams | Zaproszone zespoły | ||
---|---|---|---|
WSS 2021/2022 | Brak spadku | eliminacje | |
Australia | Brazylia | Japonia | DUB: Chiny |
Fidżi | ZAF: Południowa Afryka | ||
Francja | NZL: Papua-Nowa Gwinea | ||
Hiszpania | AUS: Papua-Nowa Gwinea | ||
Irlandia | CAN: Kolumbia | ||
Kanada | HKG: Hongkong | ||
Nowa Zelandia | FRA: Polska | ||
Stany Zjednoczone | |||
Wielka Brytania |
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[20]:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[20].
Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[20]:
Miejsce | Punktacja |
---|---|
1 | 20 |
2 | 18 |
3 | 16 |
4 | 14 |
5 | 12 |
6 | 10 |
7 | 8 |
8 | 6 |
9 | 4 |
10 | 3 |
11 | 2 |
12 | 1 |
W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[20]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- drużyny są klasyfikowane ex aequo.
Zgodnie z procedurą kwalifikacyjną do turnieju olimpijskiego Women’s Sevens Series był pierwszą z żeńskich kwalifikacji i na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2024 zagra czołowa czwórka sezonu 2022/2023[1][21].
Turnieje
[edytuj | edytuj kod]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Klasyfikacja generalna[22]
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Reprezentacja | Punkty | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DUB | ZAF | NZL | AUS | CAN | HKG | FRA | Ogółem | ||
1 | Nowa Zelandia | 18 | 20 | 20 | 20 | 20 | 20 | 20 | 138 |
2 | Australia | 20 | 18 | 16 | 12 | 18 | 18 | 16 | 118 |
3 | Stany Zjednoczone | 16 | 16 | 18 | 16 | 16 | 8 | 18 | 108 |
4 | Francja | 14 | 12 | 8 | 18 | 14 | 12 | 14 | 92 |
5 | Irlandia | 10 | 14 | 14 | 14 | 6 | 6 | 10 | 74 |
6 | Fidżi | 12 | 8 | 6 | 10 | 12 | 14 | 6 | 68 |
7 | Wielka Brytania | 6 | 10 | 12 | 8 | 8 | 16 | 8 | 68 |
8 | Japonia | 3 | 2 | 10 | 6 | 4 | 3 | 12 | 40 |
9 | Kanada | 4 | 6 | 2 | 4 | 10 | 10 | 3 | 39 |
10 | Hiszpania | 8 | 3 | 4 | 2 | 3 | 4 | 4 | 28 |
11 | Brazylia | 1 | 4 | 3 | 3 | 2 | 2 | 1 | 16 |
12 | Chiny | 2 | – | – | – | – | – | – | 2 |
13 | Papua-Nowa Gwinea | – | – | 1 | 1 | – | – | – | 2 |
14 | Polska | – | – | – | – | – | – | 2 | 2 |
15 | Południowa Afryka | – | 1 | – | – | – | – | – | 1 |
16 | Hongkong | – | – | – | – | – | 1 | – | 1 |
17 | Kolumbia | – | – | – | – | 1 | – | – | 1 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Olympic qualification at stake as bumper HSBC World Rugby Sevens Series 2023 schedule announced. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-01)]. (ang.).
- ↑ About HSBC World Rugby Sevens Series. world.rugby. [dostęp 2019-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-21)]. (ang.).
- ↑ a b Great Britain Sevens to compete in HSBC World Rugby Sevens Series. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-20)]. (ang.).
- ↑ Defending champions reign supreme at Emirates Dubai 7s. world.rugby. [dostęp 2022-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-03)]. (ang.).
- ↑ Samoa and New Zealand reign in the rain in South Africa. world.rugby. [dostęp 2022-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-12)]. (ang.).
- ↑ Argentina and New Zealand the winners in Hamilton. world.rugby. [dostęp 2023-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-22)]. (ang.).
- ↑ Double glory for New Zealand at HSBC Sydney Sevens. world.rugby. [dostęp 2023-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-29)]. (ang.).
- ↑ Paris-bound Black Ferns Sevens claim HSBC Canada Sevens women's title. world.rugby. [dostęp 2023-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-06)]. (ang.).
- ↑ New Zealand claim inaugural women's title in Hong Kong. world.rugby. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-03)]. (ang.).
- ↑ a b Stacey Waaka inspires New Zealand to Toulouse gold medal. world.rugby. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-15)]. (ang.).
- ↑ a b Ferns champions on great day for Irish. scrumqueens.com. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (ang.).
- ↑ The hare and the two tortoises. scrumqueens.com. [dostęp 2023-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
- ↑ Ireland, Fiji and Great Britain target final Olympic ticket in Toulouse. world.rugby. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-12)]. (ang.).
- ↑ Women’s Player Stats. world.rugby. [dostęp 2023-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-23)]. (ang.).
- ↑ Women’s DHL Impact Player Table. world.rugby. [dostęp 2023-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (ang.).
- ↑ The best of women’s rugby sevens celebrated following thrilling 2023 Series finale at HSBC France Sevens. world.rugby. [dostęp 2023-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (ang.).
- ↑ Teams aim for promotion at World Rugby Sevens Challenger Series in Chile. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-13)]. (ang.).
- ↑ Big World Series news for GB and Brazil. scrumqueens.com. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-25)]. (ang.).
- ↑ World Rugby Sevens Challenger Series: Japan and Uruguay claim core Series status. world.rugby. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-15)]. (ang.).
- ↑ a b c d Tournament Rules. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2019-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-04)]. (ang.).
- ↑ Team sports: how can your team qualify for the Paris 2024 Olympics?. paris2024.org. [dostęp 2022-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (ang.).
- ↑ Women’s standings. world.rugby. [dostęp 2023-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-23)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona (ang.)