Wzór Gell-Manna-Nishijimy

Wzór Gell-Manna-Nishijimy – równanie opisujące własności hadronów, łącząc liczby kwantowe, czyli liczbę barionową $B,$ dziwność $S$ i izospin $I_{z},$ z ładunkiem elektrycznym $Q.$ Zostało zaproponowane przez Kazuhika Nishijimę i Tadao Nakano (w 1953) oraz, niezależnie, Murraya Gell-Manna (w 1956).

Równanie to ma następującą postać:

$Q=I_{z}+{\frac {1}{2}}(B+S).$

Pierwotnie wzór sformułowano na podstawie eksperymentów. Obecnie jest rozumiany jako następstwo wprowadzenia modelu kwarkowego.

W uproszczeniu, ładunek elektryczny $Q$ cząstki wiąże się z jej izospinem $I_{z}$ i hiperładunkiem $Y$ poniższą zależnością:

$Q=I_{z}+{\frac {1}{2}}Y.$