Yanina Wickmayer
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 października 1989 |
Wzrost |
182 cm |
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny |
2004 |
Zakończenie kariery |
aktywna |
Trener |
Ann Devries |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
5 WTA, 1 WTA 125K, 14 ITF |
Najwyżej w rankingu |
12 (19 kwietnia 2010) |
Australian Open |
4R (2010, 2015) |
Roland Garros |
3R (2010, 2011, 2016) |
Wimbledon |
4R (2011) |
US Open |
SF (2009) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
4 WTA, 1 WTA 125K, 17 ITF |
Najwyżej w rankingu |
61 (11 września 2023) |
Australian Open |
2R (2010, 2013) |
Roland Garros |
2R (2017) |
Wimbledon |
2R (2009, 2013, 2016) |
US Open |
2R (2023) |
Strona internetowa |
Yanine Wickmayer (ur. 20 października 1989 w Lier) – belgijska tenisistka.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Jest jedną z najwyżej klasyfikowanych belgijskich tenisistek w rankingu WTA. Ma na swoim koncie czternaście zwycięstw singlowych i siedemnaście deblowych w zawodach ITF. Od 2007 roku jest reprezentantką Belgii w Pucharze Billie Jean King. Do jej największych sukcesów w Pucharze Federacji należy zwycięstwo z Ukrainką Aloną Bondarenko. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2008 roku podczas French Open, gdzie przegrała już w pierwszej rundzie. Najlepszy wynik w turnieju Wielkiego Szlema odniosła w 2009 roku podczas US Open, gdy doszła do półfinału, w którym uległa Caroline Wozniacki 6:3, 6:3
Pierwsze zwycięstwo w cyklu WTA Tour odniosła podczas turnieju Estoril Open 2009, pokonując w finale Rosjankę Jekaterinę Makarową 7:5, 6:2. Drugi wygrany turniej rangi WTA Tour miał miejsce w tym samym roku w Linz. Natomiast kolejny triumf odniosła na początku 2010 roku w ASB Classic, gdzie w finale pokonała wyżej notowaną Flavię Pennettę.
W końcu sezonu 2009 została ukarana przez własną federację roczną dyskwalifikacją za unikanie kontroli antydopingowej. Z pozwem przeciw temu orzeczeniu zwróciła się do belgijskiego sądu, który zawiesił wykonanie nałożonej kary do momentu rozpoznania skargi.
Na czwarty triumf Belgijka czekała do września 2015 roku, wygrywając turniej w Tokio, w finale którego pokonała Magdę Linette.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | Q2 | 1R | 4R | 2R | 1R | 3R | 2R | 4R | 1R | 1R | Q2 | Q1 | Q2 | A | A | A | 1R | 0 / 10 | 10 – 10 | |||||
French Open | A | A | 1R | 2R | 3R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | 1R | 1R | Q1 | Q1 | A | A | Q2 | 0 / 11 | 8 – 11 | ||||||
Wimbledon | A | A | 1R | 1R | 3R | 4R | 3R | 1R | 2R | 1R | 1R | 2R | 3R | 2R | NH | A | 2R | 1R | 0 / 14 | 13 – 14 | ||||||
US Open | A | A | 1R | SF | 4R | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | Q2 | 1R | A | Q2 | 2R | 0 / 13 | 13 – 13 | ||||||
Ranking na koniec roku | 534 | 221 | 69 | 16 | 23 | 26 | 23 | 59 | 67 | 49 | 52 | 112 | 113 | 152 | 165 | 339 | 328 | 74 | 0 / 48 | 44 – 48 |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 1R | 2R | 1R | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 9 | 2 – 9 | ||||||
French Open | A | A | 1R | 1R | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | A | A | 1R | A | A | A | 0 / 8 | 1 – 8 | |||||||
Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | A | 1R | 2R | 1R | A | 2R | A | A | A | NH | A | 1R | A | 0 / 7 | 4 – 7 | |||||||
US Open | A | A | 1R | 1R | 1R | A | A | 1R | 1R | A | 1R | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 0 / 8 | 1 – 8 | |||||||
Ranking na koniec roku | 363 | 145 | 149 | 89 | 168 | 183 | 1123 | 122 | 207 | 902 | 139 | 142 | 142 | 94 | 99 | 310 | 154 | 71 | 0 / 32 | 8 – 32 |
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||
Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||
0 / 1 | 0 – 1 |
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 |
|
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) | |
od 2021 |
|
WTA 1000 (obowiązkowe) | |
WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
WTA 500 | |
WTA 250 | |
WTA 125 |
Gra pojedyncza 11 (5–6)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 9 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta | Kateryna Bondarenko | 6:7(7), 6:3, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 1. | 8 maja 2009 | Estoril | Ceglana | Jekatierina Makarowa | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 2. | 20 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Tamarine Tanasugarn | 3:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 października 2009 | Linz | Twarda (hala) | Petra Kvitová | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 9 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Flavia Pennetta | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 3. | 8 stycznia 2011 | Auckland | Twarda | Gréta Arn | 3:6, 3:6 |
Finalistka | 4. | 15 stycznia 2012 | Hobart | Twarda | Mona Barthel | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 5. | 17 czerwca 2012 | Bad Gastein | Ceglana | Alizé Cornet | 5:7, 6:7(1) |
Finalistka | 6. | 5 stycznia 2013 | Auckland | Twarda | Agnieszka Radwańska | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 20 września 2015 | Tokio | Twarda | Magda Linette | 4:6, 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 24 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Lauren Davis | 6:4, 6:2 |
Gra podwójna 6 (4–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 19 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Michaëlla Krajicek | Sara Errani Flavia Pennetta |
4:6, 7:5, 11–13 |
Zwyciężczyni | 1. | 20 października 2013 | Luksemburg | Twarda (hala) | Stephanie Vogt | Kristina Barrois Laura Thorpe |
7:6(2), 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 23 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Monica Niculescu | Shūko Aoyama Risa Ozaki |
6:4, 6:3 |
Finalistka | 2. | 15 września 2019 | Zhengzhou | Twarda | Tamara Zidanšek | Nicole Melichar Květa Peschke |
1:6, 6:7(2) |
Zwyciężczyni | 3. | 25 września 2022 | Seul | Twarda | Kristina Mladenovic | Asia Muhammad Sabrina Santamaria |
6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 30 lipca 2023 | Warszawa | Twarda | Heather Watson | Weronika Falkowska Katarzyna Piter |
6:4, 6:4 |
Finały turniejów WTA 125K series
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza 2 (1–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 10 listopada 2013 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Alison Van Uytvanck | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 29 listopada 2015 | Carlsbad | Twarda | Nicole Gibbs | 6:3, 7:6(4) |
Gra podwójna 4 (1–3)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 3 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | Taylor Townsend | Jennifer Brady Vania King |
6:4, 6:4 |
Finalistka | 1. | 22 kwietnia 2018 | Zhengzhou | Twarda | Naomi Broady | Duan Yingying Wang Yafan |
6:7(5), 3:6 |
Finalistka | 2. | 26 stycznia 2019 | Newport Beach | Twarda | Taylor Townsend | Hayley Carter Ena Shibahara |
3:6, 6:7(1) |
Finalistka | 3. | 2 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Taylor Townsend | Kristýna Plíšková Jewgienija Rodina |
6:7(7), 4:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2024-01-18] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2024-01-18] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2024-01-18] (ang.).