Zasilacz niestabilizowany

Ten artykuł od 2016-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zasilacz niestabilizowany – urządzenie elektroniczne (elektryczne) służące do zasilania prądem stałym innych obwodów i urządzeń elektrycznych. Głównymi elementami zasilacza niestabilizowanego są:

transformator lub przetwornica napięcia;
prostownik.

Zasada działania

Napięcie zasilające jest obniżane lub zwiększane przez transformator lub przetwornicę do żądanej wartości, a następnie zamieniane w układzie prostownika na napięcie stałe tętniące. W celu zmniejszenia tętnień napięcia wyjściowego stosuje się kondensatory elektrolityczne lub specjalne układy filtrujące, np. filtr RC.