Prokopiusz z Cezarei

Prokopiusz z Cezarei (Prokop z Cezarei; ok. 490-ok. 561) – najsłynniejszy historyk bizantyński.

• (...) [decyzje wspólnot plemiennych] nie podlegają władzy jednego człowieka, lecz od dawna żyją w ludowładztwie i dlatego zawsze pomyślne i niepomyślne sprawy załatwiane bywają na ogólnym zgromadzeniu.
  • Opis: o Słowianach
  • Źródło: Bachórz nad Sanem a sprawa słowiańska, „Alma Mater” nr specjalny, nr 98, 2008, s. 77.

• Słowianie uważają, że jeden tylko bóg, twórca błyskawicy, jest panem całego świata, i składają mu w ofierze woły i wszystkie inne zwierzęta ofiarne. O przeznaczeniu nic nie wiedzą ani nie przyznają mu żadnej roli w życiu ludzkim, lecz kiedy śmierć zajrzy im w oczy, czy to w chorobie, czy na wojnie, ślubują wówczas, że jeśli jej unikną, złożą bogu natychmiast ofiarę w zamian za ocalone życie, a uniknąwszy, składają ją, jak przyobiecali, i są przekonani, że kupili sobie ocalenie za tę właśnie ofiarę. Oddają także cześć rzekom, nimfom i innym jakimś duchom. I składają im wszystkim ofiary, a w czasie tych ofiar czynią wróżby.
  • Źródło: O wojnach, ks. VII, rozdz. 14, 1, tłum. Marian Plezia
  • Zobacz też: Perun

• (...) życie wiodą [Słowianie] twarde jak Massageci [Hunowie] i brudem są okryci stale jak i oni.
  • Źródło: Bachórz nad Sanem a sprawa słowiańska, „Alma Mater” nr specjalny, nr 98, 2008, s. 77.