Przejdź do zawartości

światło

Przejrzana
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

światło (język polski)

[edytuj]
światło (1.1)
prawe przednie światło (1.2) auta
światła (1.5)
wymowa:
IPA[ˈɕfʲjatwɔ], AS[śfʹi ̯atu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fiz. promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie odbieranym przez oko; zob. też światło w Wikipedii
(1.2) przedmiot będący źródłem światła (1.1)
(1.3) przen. o osobie będącej pociechą w życiu
(1.4) wewnętrzna przestrzeń przewodów
(1.5) pot. lm sygnalizacja uliczna
(1.6) druk. pusta przestrzeń pomiędzy parami znaków, liniami tekstu i innymi elementami druku[1][2]
(1.7) sport. tylna część bramki, równoległa do tylnej linii boiska
(1.8) pot. energia elektryczna
odmiana:
(1.1-8)
przykłady:
(1.1) To światło jest bardzo mocne.
(1.2) Samochód ma dwa boczne światła.
(1.2) Stań tak, by nie widzieć tych migających świateł przed sobą[3].
(1.3) Jesteś moim światłem Edwardzie.
(1.4) Zamykanie światła przewodu tętniczego.
(1.5) Na światłach skręć w prawo.
(1.6) Kerning i światło ściśle powiązane z bieżącym rozmiarem czcionki.[4]
(1.7) Jacek trafił w światło bramki.
(1.8) Nie ma światła, sprawdź korki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) światło słoneczneświatło dzienne • światło laserowe
(1.2) światła sygnalizacyjneświatła uliczneświatła pozycyjne
(1.6) światło międzyliterowe / międzywyrazowe
(1.8) rachunek za światło • zapłacić za światło
synonimy:
(1.1) blask, błysk, jasność
(1.2) oświetlenie
(1.8) prąd
antonimy:
(1.1) ciemno, ciemność, mrok
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. świeca ż, świetlik m, światłość ż, oświetlenie n, naświetlenie n, świetlówka ż, naświetlanie n, świecenie n, oświetlanie n, prześwietlanie n, oświetlacz m
zdrobn. światełko n, światełeczko n
czas. świecić, naświetlać / naświetlić, oświetlać / oświetlić, oświecać / oświecić, prześwietlać / prześwietlić, zaświecać / zaświecić, poświecić, podświetlić / podświetlać
przym. świetlisty, świetlny, świetlany
związki frazeologiczne:
mieć zielone światłoostatni gasi światłozgasić światłozobaczyć światło w tunelu
etymologia:
prasł. *světъlo
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Światło międzyliterowe” w: Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008, ISBN 978-83-89945-20-4, s. 106.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „Światło” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Bartek Waglewski, „Człowiek Ćma”
  4. z Internetu