пан

пан (język białoruski)

transliteracja:

pan

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) hist. pan, obszarnik, ziemianin

(1.2) hist. pan (członek klas uprzywilejowanych w przedrewolucyjnej Rosji)

(1.3) pan (osoba mająca władzę wobec innych ludzi)

(1.4) pan (w zwrotach: w przeszłości w stosunku do osób z wyższych klas, obecnie - w sytuacjach oficjalnych lub wobec obcokrajowców)

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	пан	паны́
dopełniacz	па́на	пано́ў
celownik	па́ну	пана́м
biernik	па́на	пано́ў
narzędnik	па́нам	пана́мі
miejscownik	па́не	пана́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.4) паважаныя дамы і паны → szanowni państwo

synonimy:

(1.1) памешчык

(1.4) спадар; przest. васпан

antonimy:

(1.3) слуга

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. паншчына ż

forma żeńska пані ż

przym. панскі, паншчынны

związki frazeologiczne:

які пан, такі і будан

etymologia:

pol. pan

uwagi:

źródła:

пан (język rosyjski)

transliteracja:

pan

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) daw. pan, ziemianin, obszarnik (zwłaszcza na Ukrainie i w Polsce)

(1.2) pan (o mężczyźnie z szacunkiem)

(1.3) pan (o Polaku – w zależności od kontekstu z szacunkiem lub ironicznie)

(1.4) środ. przestępcze chleb

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) помещик, барин

(1.2) господин

(1.3) pogard. пшек, полячишка, лях; neutr. поляк

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska пани ż

przym. панский

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. pan

uwagi:

źródła:

пан (język ukraiński)

transliteracja:

pan

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pan

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	пан	пани́
dopełniacz	па́на	пані́в
celownik	па́ну, па́нові	пана́м
biernik	па́на	пані́в
narzędnik	па́ном	пана́ми
miejscownik	на/у па́ну, па́нові	на/у пана́х
wołacz	па́не	пано́ве, пани́

przykłady:

(1.1) Ста́рший пан ба́чить уночі́ на ву́лиці десятилі́тнього хло́пця. → Starszy pan widzi w nocy na ulicy dziesięcioletniego chłopca.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. паночок m, панище m, панок m, панюга m, панота ż, панва ż, панійка ż, панія ż, паня ż n, панятко n, паненя n, паненятко n, панич m, паничик m, паниченько m, панна ż, панночка ż, панянка ż, паняночка ż, панянство n, панство n, панщина ż, панщизна ż, панщанник m, панщанин m, панування n

forma żeńska пані ż

czas. панитися ndk., паніти ndk., паношитися ndk., панувати ndk.

przym. панів, панський, паничів, паничівський, панноччин, панянський, пановитий, панщанний, панщинний, панщизняний, панівний, пануючий

związki frazeologiczne:

або пан або пропав • Місяць - пан, а зорі - почет

etymologia:

uwagi:

źródła: