Ondrasz

Ondrasz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rzad. imię męskie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Ondrasz	Ondraszowie
dopełniacz	Ondrasza	Ondraszów
celownik	Ondraszowi	Ondraszom
biernik	Ondrasza	Ondraszów
narzędnik	Ondraszem	Ondraszami
miejscownik	Ondraszu	Ondraszach
wołacz	Ondraszu	Ondraszowie
depr. M. i W. lm: (te) Ondrasze

przykłady:

(1.1) Mam na imię Ondrasz i jestem lekarzem weterynarii.

(1.1) (…) na św. Jana, gdy utopce swej mocy nie mają, musicie pójść za zjawą Ondrasza.

(1.1) Opowieść o Ondraszu znam z dzieciństwa.

(1.1) Andrzejowie, Jędrzejowie i Ondraszowie dzień swego patrona, czyli imieniny, obchodzą 30 listopada.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Ondrasz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ondrasz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ondrasz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ondrasz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ondrasz • otrzymać / dostać / przybrać imię Ondrasz • dzień imienin / imieniny Ondrasza

synonimy:

(1.1) war. Andrzej, Jędrzej; zdrobn. Ondraszek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ondraszowa ż, Ondraszówna ż, Ondraszostwo lm mos

zdrobn. Ondraszek mos

przym. Ondraszowy, Ondraszkowy

zob. Andrzej, Jędrzej

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) słc. Ondráš < słc. Ondrej < łac. Andreas < gr. Ἀνδρέας (Andreas) < gr. ἀνδρεῖος (andreios) → męski, mężny, dzielny < gr. ἀνήρ (aner) → mężczyzna, człowiek

uwagi:

(1.1) Jest to rzadko używana obcojęzyczna forma imienia Andrzej, spotykana przede wszystkim na południu Polski.

(1.1) por. Andrzej • Jędrzej; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

źródła: