Przejdź do zawartości

becik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

becik (język polski)

[edytuj]
becik (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbɛt͡ɕik], AS: [bećik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) podłużna pierzynka dla niemowląt, zginana w połowie; zob. też becik w Wikipedii
(1.2) zdrobn. od bet
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbecikbeciki
dopełniaczbeciku[1] / becika[1]becików
celownikbecikowibecikom
biernikbecikbeciki
narzędnikbecikiembecikami
miejscownikbecikubecikach
wołaczbecikubeciki
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bet m, becikowe n
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Federbettchen[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 32.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=becik&oldid=8464375”