Przejdź do zawartości

cynfolia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cynfolia (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[t͡sɨ̃nˈfɔlʲja], AS[cỹnfolʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cienki, cynowy arkusz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Szeleściły na wietrze wielkie arkusze cynfolii, […] zdobywane nie wiadomo skąd przez przekupniów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) staniol, pozłotka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. cynfoliowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Zinnfolie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Kozioł, Zapomniany Kraków, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 48.