høy

høy (język norweski (bokmål))

høy (2.1)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wysoki

(1.2) głośny

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) roln. siano

odmiana:

(1.1-2) høy, høyt, høye

(2.1) et høy, høyet

przykłady:

(1.1) Mannen hennes er høy og slank. → Jej mąż jest wysoki i szczupły.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) høg

antonimy:

(1.1-2) lav

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

høy (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) siano

odmiana:

(1) eit høy, høyet, høy, høya

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „høy” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.