kompozycyjny
Wygląd
kompozycyjny (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) związany z kompozycją, dotyczący kompozycji
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kompozycyjny kompozycyjna kompozycyjne kompozycyjni kompozycyjne dopełniacz kompozycyjnego kompozycyjnej kompozycyjnego kompozycyjnych celownik kompozycyjnemu kompozycyjnej kompozycyjnemu kompozycyjnym biernik kompozycyjnego kompozycyjny kompozycyjną kompozycyjne kompozycyjnych kompozycyjne narzędnik kompozycyjnym kompozycyjną kompozycyjnym kompozycyjnymi miejscownik kompozycyjnym kompozycyjnej kompozycyjnym kompozycyjnych wołacz kompozycyjny kompozycyjna kompozycyjne kompozycyjni kompozycyjne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W pejzażach z ziemi olkuskiej stosowała różne metody kompozycyjne: bliskiego kadru, szerokiej perspektywy lub spojrzenia z podniesionego punktu obserwacji[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompozycja ż, kompozytor m, kompozytorka ż, kompozyt m, komponowanie n, skomponowanie n
- czas. komponować ndk., skomponować dk.
- przym. kompozytorski, kompozytowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) compositional
- arabski: (1.1) إنشائي
- bułgarski: (1.1) композиционен
- hiszpański: (1.1) compositivo, composicional
- interlingua: (1.1) compositional
- słowacki: (1.1) kompozičný
- ukraiński: (1.1) композиційний
- źródła:
- ↑ Lucjan Poczęsny, Bolesławskie Zeszyty Historyczne, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.