koniczek

koniczek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zdrobn. od: koń

(1.2) mały koń

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koniczek	koniczki
dopełniacz	koniczka	koniczków
celownik	koniczkowi	koniczkom
biernik	koniczka	koniczki
narzędnik	koniczkiem	koniczkami
miejscownik	koniczku	koniczkach
wołacz	koniczku	koniczki

przykłady:

(1.1) Stał koniczek sam przy żłobie, / I obroczek chrupał sobie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) konik

(1.2) konik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. koń

związki frazeologiczne:

od łyczka do rzemyczka, od rzemyczka do koniczka, po koniczku — szubieniczka • od rzemyczka do koniczka

etymologia:

pol. konik + -ek < pol. koń + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: koń

źródła: