konkubinat
konkubinat (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌkɔ̃ŋkuˈbʲĩnat], AS: [kõŋkubʹĩnat], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) związek dwóch osób, podobny do małżeństwa, ale nieformalny z powodu braku rejestracji cywilnej bądź religijnego usankcjonowania; zob. też konkubinat w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konkubinat konkubinaty dopełniacz konkubinatu konkubinatów celownik konkubinatowi konkubinatom biernik konkubinat konkubinaty narzędnik konkubinatem konkubinatami miejscownik konkubinacie konkubinatach wołacz konkubinacie konkubinaty
- przykłady:
- (1.1) We Włoszech od lat dyskutuje się nad problemem związków nieformalnych — bez usankcjonowania cywilnego bądź religijnego — i w dyskusji społecznej słowo konkubinat zostało zastąpione przez inne określenia takie, jak „partnerzy”, „towarzysze życia”, „wolny związek”, „związek partnerski”, „związek cywilny”. W Polsce słowo konkubinat ma nadal zabarwienie pejoratywne (…)[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kohabitacja, związek nieformalny, wolny związek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) concubinage
- baskijski: (1.1) ohaidetza
- francuski: (1.1) concubinage
- hiszpański: (1.1) concubinato m
- interlingua: (1.1) concubinato, concubinage
- niderlandzki: (1.1) concubinaat
- niemiecki: (1.1) Konkubinat n
- nowogrecki: (1.1) παλλακεία ż
- rosyjski: (1.1) сожительство n
- słoweński: (1.1) konkubinat m, koruzništvo n
- włoski: (1.1) concubinato m
- źródła:
konkubinat (język słoweński)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: