kwakać

kwakać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkfakat͡ɕ], AS: [kfakać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) o kaczce: wydawać charakterystyczne odgłosy

odmiana:

przykłady:

(1.1) Kurka gdacze: ko, ko, ko! Kaczka kwacze: kwa, kwa, kwa!.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwakanie n, kwaknięcie n

czas. kwaknąć dk.

wykrz. kwa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) кракаць
• niemiecki: (1.1) quaken
• rosyjski: (1.1) крякать ndk.
• słowacki: (1.1) tákať ndk.

źródła: