majstersztyk

majstersztyk (język polski)

wymowa:

IPA: [majˈstɛrʃtɨk], AS: [mai ̯sterštyk] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. coś wyjątkowo udanego, umiejętnie przeprowadzonego; osiągnięcie

(1.2) środ. rzem. przedmiot, produkt będący sprawdzianem umiejętności zawodowych rzemieślnika, warunek uzyskania tytułu mistrza

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	majstersztyk	majstersztyki
dopełniacz	majstersztyku	majstersztyków
celownik	majstersztykowi	majstersztykom
biernik	majstersztyk	majstersztyki
narzędnik	majstersztykiem	majstersztykami
miejscownik	majstersztyku	majstersztykach
wołacz	majstersztyku	majstersztyki

przykłady:

(1.1) Widziałeś go w tym najnowszym spektaklu? Jego gra to prawdziwy majstersztyk.

(1.2) Jego zegary, prawdziwe majstersztyki, zdobiły salony Wiednia i Berlina.

składnia:

kolokacje:

(1.1) aktorski majstersztyk • majstersztyk architektury/sztuki kulinarnej

synonimy:

(1.1) arcydzieło

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Meisterstück

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) masterwork, masterpiece; (1.2) masterwork
• esperanto: (1.1) majstroverko, ĉefverko; (1.2) majstroverko
• hiszpański: (1.1) obra maestra ż
• interlingua: (1.1) obra de maestro
• niemiecki: (1.1) Meisterstück n
• nowogrecki: (1.1) αριστούργημα n

źródła: