muza

muza (język polski)

Apollo i dziewięć muz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmuza], AS: [muza] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mit. gr. każda z dziewięciu bogiń sztuki i nauki, córek Zeusa i Mnemosyne, utożsamianych z rzymskimi kamenami; zob. też muzy w Wikipedii

(1.2) książk. kobieta będąca inspiracją, natchnieniem dla artysty

(1.3) książk. talent twórczy, natchnienie twórcze, wena

(1.4) książk. twórczość artystyczna, poetycka

(1.5) pot. muzyka

(1.6) pot. środ. lekcja muzyki

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	muza	muzy
dopełniacz	muzy	muz
celownik	muzie	muzom
biernik	muzę	muzy
narzędnik	muzą	muzami
miejscownik	muzie	muzach
wołacz	muzie	muzy

przykłady:

(1.5) W radiu leci niezła muza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) wena, natchnienie, inspiracja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. muzykowanie n, muzykant mos, muzyk mos, muzeum n, muzykalność ż

związki frazeologiczne:

dziesiąta muza • jedenasta muza • lekka muza (lżejsza muza) • kochanek muz (ulubieniec muz) • podkasana muza • sobie a muzom • w czasie wojny milczą muzy

etymologia:

łac. Musa

uwagi:

zob. też muza w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: muzyka

• angielski: (1.1) muse
• arabski: (1.3) إلهام ż
• baskijski: (1.1) musa
• czeski: (1.1) Múza ż; (1.3) múza ż
• francuski: (1.1) muse ż
• japoński: (1.1) ムーサ
• niemiecki: (1.1) Muse ż; (1.2) Muse ż; (1.3) Muse ż; (1.4) Muse ż
• nowogrecki: (1.1) μούσα ż; (1.2) μούσα ż
• rosyjski: (1.1) муза ż; (1.2) муза ż; (1.3) муза ż; (1.4) муза ż
• słowacki: (1.1) Múza ż; (1.3) múza ż
• starogrecki: (1.1) μοῦσα ż
• węgierski: (1.1) múzsa; (1.2) múzsa; (1.3) múzsa
• włoski: (1.1) musa ż

źródła:

muza (język otomi z doliny Mezquital)

muza (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sączyńcowate

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: