Przejdź do zawartości

notatnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

notatnik (język polski)

[edytuj]
notatniki (1.1)
wymowa:
IPA: [nɔˈtatʲɲik], AS: [notatʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zeszyt do zapisków
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniknotatniknotatniki
dopełniacznotatnikanotatników
celowniknotatnikowinotatnikom
bierniknotatniknotatniki
narzędniknotatnikiemnotatnikami
miejscowniknotatnikunotatnikach
wołacznotatnikunotatniki
przykłady:
(1.1) Czy widzieliście gdzieś mój notatnik?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) notes, kajet, daw. raptularz; reg. śl. spisewnik
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zeszyt
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nota ż, notes m, notesik m, notatka ż, notowanie n, zanotowanie n, wynotowywanie n, wynotowanie n, notacja ż, odnotowywanie n, odnotowanie n
zdrobn. notatniczek m
czas. notować ndk., zanotować dk., wynotowywać ndk., wynotować dk., odnotowywać ndk., odnotować dk.
przym. notacyjny, notatkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. notatka + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=notatnik&oldid=8037258”