peculiar

peculiar (język angielski)

wymowa:

amer. IPA: /pəˈkju.lɪɚ/ wymowa amerykańska

wymowa brytyjska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) osobliwy, nietypowy, dziwaczny

(1.2) charakterystyczny, specyficzny, właściwy (dla czegoś/kogoś)

(1.3) przest. osobisty, indywidualny, wyłączny

(1.4) przest. wyjątkowy, specjalny, szczególny

odmiana:

przykłady:

składnia:

(1.2) peculiar to sth

kolokacje:

synonimy:

(1.2) characteristic (of sth)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. peculiarity

przysł. peculiarly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

peculiar (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) osobliwy, dziwny, dziwaczny

(1.2) osobisty, wyłączny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: