pies ogrodnika
- wymowa:
- IPA: [ˈpʲjɛs ˌɔɡrɔdʲˈɲika], AS: [pʹi ̯es ogrodʹńika], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) przen. o kimś, kto nie pozwala innym z czegoś korzystać, mimo że sam tego nie używa; zob. też pies ogrodnika w Wikipedii
- (1.2) dosł. pies, który jest własnością ogrodnika
- odmiana:
- (1.1-2) związek rządu,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pies ogrodnika psy ogrodnika dopełniacz psa ogrodnika psów ogrodnika celownik psu ogrodnika psom ogrodnika biernik psa ogrodnika psy ogrodnika narzędnik psem ogrodnika psami ogrodnika miejscownik psie ogrodnika psach ogrodnika wołacz psie ogrodnika psy ogrodnika
- przykłady:
- (1.1) Jacusiu, daj braciszkowi którąś ze swoich zabawek, nie bądź takim psem ogrodnika.
- (1.2) Ten błąkający się kundelek to chyba pies ogrodnika z sąsiedztwa.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pies na sianie, pies na kopie siana
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) egoista
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- pies ogrodnika – sam nie zje i drugiemu nie da
- etymologia:
- (1.1) z bajki Ezopa
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dog in the manger
- czeski: (1.1) žába na prameni ż
- esperanto: (1.1) la hundo de ĝardenisto / la hundo de la ĝardenisto, ĝardenista hundo
- estoński: (1.1) koer heintel
- hiszpański: (1.1) el perro del hortelano m
- jidysz: (1.1) אַ הונט אויף היי m (a hunt ojf hej)
- nowogrecki: (1.1) το σκυλί του περιβολάρη n
- rosyjski: (1.1) собака на сене ż
- ukraiński: (1.1) собака на сіні m
- źródła: