Przejdź do zawartości

piper

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Piper
piper (1.1)
wymowa:
bryt. IPA/ˈpaɪ.pə/
amer. IPA/ˈpaɪ.pɚ/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) muz. dudziarz
(1.2) muz. muzyk grający na fujarce
odmiana:
(1.1-2) lp piper; lm pipers
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bagpiper
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
piperrak (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. papryka[1]
(1.2) spoż. papryka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piperrada
przym. pipertsu
czas. pipertu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
piper (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. pieprz
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
piper (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kulin. pieprz[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. pipera
związki frazeologiczne:
cu piperpieprzny, pikantny[1]
etymologia:
cs. пипєръ (piperъ)[2]pieprz[3] < n.gr. πιπέρι lub łac. piper[2]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1963.
  2. 2,0 2,1 2,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 204.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „пипєръ” w: Franz Miklosich, Lexicon palaeoslovenico-graeco-latinum emendatum auctum, Guilelmus Braumueller, Wiedeń 1862–1865, s. 564.