skutek

skutek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈskutɛk], AS: [skutek] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wynik jakiegoś działania, efekt; rezultat, konsekwencja

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skutek	skutki
dopełniacz	skutku	skutków
celownik	skutkowi	skutkom
biernik	skutek	skutki
narzędnik	skutkiem	skutkami
miejscownik	skutku	skutkach
wołacz	skutku	skutki

przykłady:

(1.1) Najczęściej wymienianym skutkiem tej decyzji był wzrost przestępczości.

(1.1) Adam nie uważał na lekcjach, czego skutkiem było niezaliczenie sprawdzianu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) doprowadzić do skutku • aż do skutku • skutek prawny • wskutek / na skutek • opłakany / katastrofalny skutek

synonimy:

(1.1) konsekwencja, wynik, następstwo, rezultat

antonimy:

(1.1) przyczyna

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. skuteczny, skutkowy

czas. skutkować

przysł. skutecznie

rzecz. skuteczność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) result, effect
• arabski: (1.1) نتيجة ż (natīja)
• bułgarski: (1.1) следствие n, последица ż
• chiński standardowy: (1.1) 结果 (jiēguǒ)
• chorwacki: (1.1) posljedica ż
• czeski: (1.1) důsledek m, následek m
• dolnołużycki: (1.1) wuslědk m
• duński: (1.1) resultat n, virkning w, udfald n, konsekvens w
• esperanto: (1.1) efiko
• estoński: (1.1) tagajärg
• fiński: (1.1) seuraus
• francuski: (1.1) corollaire m
• hebrajski: (1.1) תוצאה ż (totsa'a)
• hiszpański: (1.1) efecto m, consecuencia ż, resultado m
• indonezyjski: (1.1) akibat
• japoński: (1.1) 結果 (kekka)
• kataloński: (1.1) conseqüència ż
• koreański: (1.1) 결과
• litewski: (1.1) pasekmė ż, padarinys m
• łotewski: (1.1) sekas ż lm
• niderlandzki: (1.1) gevolg n
• niemiecki: (1.1) Ergebnis n, Folge ż, Wirkung ż, Ausgang m, Resultat n
• norweski (bokmål): (1.1) følge m
• nowogrecki: (1.1) αποτέλεσμα n, συνέπεια ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) efeito m
• rosyjski: (1.1) результат m, следствие n, последствие n
• rumuński: (1.1) efect n
• serbski: (1.1) последица (posledica) ż
• słowacki: (1.1) dôsledok m, následok m
• słoweński: (1.1) posledica ż
• szwedzki: (1.1) resultat n, utfall n, utslag n, effekt w, konsekvens w, följd w, påföljd w, verkan w
• turecki: (1.1) etki
• ukraiński: (1.1) результат m, наслідок m
• węgierski: (1.1) hatás, következmény
• wietnamski: (1.1) hậu quả, tác dụng
• włoski: (1.1) risultato m, seguito m, effetto m

źródła:

skutek (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) czyn, uczynek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skutek	skutky
dopełniacz	skutku	skutků
celownik	skutku	skutkům
biernik	skutek	skutky
wołacz	skutku	skutky
miejscownik	skutku	skutcích
narzędnik	skutkem	skutky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) udělat / učinit dobrý skutek → zrobić dobry uczynek • hrdinský skutek → bohaterski czyn

(1.1) přejít od slov ke skutkům → przejść od słów do czynów • uvést ve skutek → wprowadzić w czyn

synonimy:

(1.1) čin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. skutkový

związki frazeologiczne:

skutek utek

etymologia:

uwagi:

źródła: