Przejdź do zawartości

szerzyciel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szerzyciel (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, który coś szerzy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Znanym szerzycielem tego kultu był święty Bernardyn.
składnia:
(1.1) szerzyciel + D.
kolokacje:
(1.1) szerzyciel idei
synonimy:
(1.1) apostoł, głosiciel, krzewiciel, propagator, zwolennik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szerzenie n
forma żeńska szerzycielka ż
czas. szerzyć ndk., szerzyć się ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szerzyć + -el
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: