utracić

utracić (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈtrat͡ɕit͡ɕ], AS: [utraćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

czasownik dokonany

(1.1) przestać być posiadaczem jakiejś rzeczy

(1.2) przestać być posiadaczem jakiejś cechy

odmiana:

(1.1-2) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		utracić
czas przyszły prosty		utracę	utracisz	utraci	utracimy	utracicie	utracą
czas przeszły	m	utraciłem	utraciłeś	utracił	utraciliśmy	utraciliście	utracili
	ż	utraciłam	utraciłaś	utraciła	utraciłyśmy	utraciłyście	utraciły
	n	utraciłom	utraciłoś	utraciło
tryb rozkazujący		niech utracę	utrać	niech utraci	utraćmy	utraćcie	niech utracą
pozostałe formy czas zaprzeszły m utraciłem był utraciłeś był utracił był utraciliśmy byli utraciliście byli utracili byli ż utraciłam była utraciłaś była utraciła była utraciłyśmy były utraciłyście były utraciły były n utraciłom było utraciłoś było utraciło było forma bezosobowa czasu przeszłego utracono tryb przypuszczający m utraciłbym, byłbym utracił utraciłbyś, byłbyś utracił utraciłby, byłby utracił utracilibyśmy, bylibyśmy utracili utracilibyście, bylibyście utracili utraciliby, byliby utracili ż utraciłabym, byłabym utraciła utraciłabyś, byłabyś utraciła utraciłaby, byłaby utraciła utraciłybyśmy, byłybyśmy utraciły utraciłybyście, byłybyście utraciły utraciłyby, byłyby utraciły n utraciłobym, byłobym utraciło utraciłobyś, byłobyś utraciło utraciłoby, byłoby utraciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m utracony, nieutracony utraceni, nieutraceni ż utracona, nieutracona utracone, nieutracone n utracone, nieutracone imiesłów przysłówkowy uprzedni utraciwszy rzeczownik odczasownikowy utracenie, nieutracenie

przykłady:

(1.1) W czasie wyprawy wojennej w 1018 r. odbił te tereny Bolesław Chrobry podczas wyprawy na Kijów. Polska ponownie utraciła je w roku 1031. (Wikipedia)

(1.2) Roosevelt utracił władzę w nogach, ale dzięki rehabilitacji był w stanie utrzymać się na nich przez pewien czas (większość przemówień wygłaszał stojąc). (Wikipedia)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) stracić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. tracić

rzecz. utrata ż, utracenie n, bezstratność ż

związki frazeologiczne:

nie ruszaj cudzego, nie utracisz swego

etymologia:

uwagi:

częściej używa się słowa stracić

tłumaczenia:

(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: tracić

• rosyjski: (1.1) утра́тить; (1.2) утра́тить

źródła: