zmartwychwstanie

zmartwychwstanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzmartfɨxˈfstãɲɛ], AS: [zmartfyχfstãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• post. utr. dźw.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rel. powstanie z martwych, ożywienie; zob. też zmartwychwstanie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zmartwychwstanie	zmartwychwstania
dopełniacz	zmartwychwstania	zmartwychwstań
celownik	zmartwychwstaniu	zmartwychwstaniom
biernik	zmartwychwstanie	zmartwychwstania
narzędnik	zmartwychwstaniem	zmartwychwstaniami
miejscownik	zmartwychwstaniu	zmartwychwstaniach
wołacz	zmartwychwstanie	zmartwychwstania

przykłady:

(1.1) W islamie wiara w zmartwychwstanie w dniu sądu ostatecznego jest zbliżona do wersji chrześcijańskiej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zmartwychwstanie n, zmartwychwstanka ż, zmartwychwstaniec mos

czas. zmartwychwstać dk., zmartwychwstawać ndk.

przym. zmartwychwstański, zmartwychwstaniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. z + martwy + wstawać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) resurrection
• arabski: (1.1) قيامة ż
• czeski: (1.1) zmrtvýchvstání n
• duński: (1.1) opstandelse w, resurrektion
• francuski: (1.1) résurrection ż
• hiszpański: (1.1) resurrección ż
• interlingua: (1.1) resurrection
• japoński: (1.1) 復活
• kazachski: (1.1) тірілу
• norweski (bokmål): (1.1) oppstandelse m
• nowogrecki: (1.1) ανάσταση ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) воскресение n
• szwedzki: (1.1) uppståndelse w
• włoski: (1.1) risurrezione ż, resurrezione ż

źródła: