Charles Watson-Wentworth, 2. markiz od Rockinghama
The Most Honourable The Marquess of Rockingham KG PC FRS | |
---|---|
premijer Velike Britanije | |
Na položaju 27. mart 1782 – 1. jul 1782 | |
Monarh | George III |
Prethodi | Lord North |
Slijedi | Earl od Shelburnea |
Na položaju 13. jul 1765 – 30. jul 1766 | |
Monarh | George III |
Prethodi | George Grenville |
Slijedi | William Pitt Stariji |
Lični detalji | |
Rođenje | Wentworth, Yorkshire, Engleska, Velika Britanija | 13. 5. 1730.
Smrt | 1. 7. 1782. (dob: 52) Wimbledon, Surrey, Engleska, Velika Britanija |
Počivalište | York Minster |
Politička stranka | Vigovska stranka |
Supružnik/ci | Mary Bright (v. 1752) |
Roditelji | Thomas Watson-Wentworth, 1st Marquess of Rockingham Ann Hatton |
Alma mater | St John's College, Cambridge |
Charles Watson-Wentworth, 2. markiz od Rockinghama, KG PC FRS (13. maj 1730 – 1. jul 1782), navođen kao Časni Charles Watson-Wentworth prije 1733, Vikont Higham od 1733. do 1746, Earl od Maltona od 1746. do 1750. te Markiz od Rockinghama od 1750. godine, bio je britanski vigovski političar, najpoznatiji po tome što je u dva navrata - od 1765. do 1766. te 1782. godine - služio kao premijer Velike Britanije.
Rođen je u vigovskoj porodici, a političku karijeru je započeo 1751. godine. Godine 1753. je osnovao tzv. Rockinghamov klub, čije će postati jezgro konzervativne frakcije vigovaca poznate kao Rockinghamovi vigovci. Bio je blizak premijeru vojvodi od Newcastlea i nakon 1760. je bio u lošim odnosima sa mladim kraljem Georgeom III.
Usprkos toga, nakon pada vlade Georgea Grenvillea ga je George III odredio za njegovog nasljednika. Rockinghamov prvi premijerski mandat je obilježilo nastojanje da se primire sjevernoamaerički kolonisti, te je ukinut sporni Zakon o taksenim markama. Jedan od njegovih najbližih suradnika u vladi je postao Edmund Burke, koji će kasnije postati vodeći konzervativni ideolog. Sporovi unutar kabineta su doveli do ostavke, te ga je zamijenio William Pitt Stariji.
Rockingham je otada bio u opoziciji. Zalagao se za prava sjevernoameričkih kolonista i žestoko kritizirao britanske vlade koje su na kraju dovele do pobune i otcjepljenja SAD od Britanskog Imperija. Nakon što je postalo jasno da je rat protiv pobunjenika izgubljen, godine 1782. je postavljen za novog premijera. U nekoliko mjeseci koliko je bio premijer, pokušao je postići mirovni sporazum uz priznanje nezavisnosti kolonija. Umro je na dužnosti od gripe, a zamijenio ga je Earl od Shelburnea koji će bez uspjeha pokušati zadržati kolonije nudeći im status dominiona.