Natrijum fluoracetat
Natrijum fluoracetat | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | 1080 SFA Sodium monofluoroacetate | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 62-74-8 | ||
PubChem[1][2] | 16212360 | ||
ChemSpider[3] | 5893 | ||
KEGG[4] | |||
ChEBI | 38699 | ||
ChEMBL[5] | CHEMBL369611 | ||
RTECS registarski broj toksičnosti | AH9100000 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | NaFC2H2O2 | ||
Molarna masa | 100.0 g/mol | ||
Agregatno stanje | pahuljast, bezbojan ili beo prah | ||
Tačka topljenja |
200 °C (325.15 K) | ||
Tačka ključanja |
razlaže se | ||
Rastvorljivost u vodi | rastvorna so | ||
Opasnost | |||
Opasnost u toku rada | Toksičano, zapalivo jedinjenje | ||
R i S oznake | R26 R27 R28 | ||
Tačka paljenja | ? | ||
LD50 | 0.1–5.0 mg/kg (oralno kod različitih vrsta pacova i miševa)[6][7] | ||
| |||
Infobox references |
Natrijum fluoracetat (takođe poznat i kao natrijum monofluoracetat) je so natrijuma sa fluoracetatnom kiselinom. To je bezbojano, veoma otrovano jedinjenje.
Natrijum fluoracetat se dobija pri reakciji natrijum hidroksida, natrijum karbonata ili natrijum bikarbonata, sa fluoracetatnom kiselinom:
Natrijum fluoracetat je prah bez boje i mirisa, koji je malo rastvorljiv u vodi. Njegova tačka topljenja iznosi oko 200 °C. Otrovan je za miševe (oralno) u dozi od 0,1 mg/kg[8][9]
Natrijum fluoroacetat je široko rasprostranjeno jedinjenje, mada je obično prisutno u veoma niskim koncentracijama. Moguće je potvrditi tragove ove soli čak i u listovima čaja.[10] Ova so se može pronaći u preko 40 biljnih vrsta u Australiji, Brazilu i Africi. Na primer, ima je u listovima južnoafričke biljke zvane Gifblaar (lat. Dichapetalum cymosum). Odgovorna je za mnogobrojne smrtne slučajeve. Postoje podaci da je jedan list ove biljke dovoljan da se usmrti ovca.[11] Smrtonosna doza za čovjeka iznosi oko 5 do 10 mg/kg tjelesne mase.[12] Manje doze mogu dovesti do oštećenja organa koji imaju veće energetske zahteve (mozak, srce i pluća).[13][14]
- Nicholas C. Price, Lewis Stevens (1999). Fundamentals of Enzymology: The Cell and Molecular Biology of Catalytic Proteins (Third izd.). USA: Oxford University Press. ISBN 019850229X.
- Eric J. Toone (2006). Advances in Enzymology and Related Areas of Molecular Biology, Protein Evolution (Volume 75 izd.). Wiley-Interscience. ISBN 0471205036.
- Branden C, Tooze J.. Introduction to Protein Structure. New York, NY: Garland Publishing. ISBN: 0-8153-2305-0.
- Irwin H. Segel. Enzyme Kinetics: Behavior and Analysis of Rapid Equilibrium and Steady-State Enzyme Systems (Book 44 izd.). Wiley Classics Library. ISBN 0471303097.
- Robert A. Copeland (2013). Evaluation of Enzyme Inhibitors in Drug Discovery: A Guide for Medicinal Chemists and Pharmacologists (2nd izd.). Wiley-Interscience. ISBN 111848813X.
- Gerhard Michal, Dietmar Schomburg (2012). Biochemical Pathways: An Atlas of Biochemistry and Molecular Biology (2nd izd.). Wiley. ISBN 0470146842.
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ Kalmbach ER (1945). „Ten-Eighty, a War-Produced Rodenticide”. Science 102 (2644): 232–3. DOI:10.1126/science.102.2644.232. PMID 17778513.
- ↑ Proudfoot AT, Bradberry SM, Vale JA (2006). „Sodium fluoroacetate poisoning”. Toxicol Rev 25 (4): 213–9. DOI:10.2165/00139709-200625040-00002. PMID 17288493.
- ↑ Ward JC (1946). „Rodent control with 1080, ANTU, and other war-developed toxic agents”. Am. J. Public Health Nations Health 36: 1427–31.
- ↑ Yakkyoku (1977). „-”. Pharmacy 28: 329–39.(ja)
- ↑ Vartiainen T, Kauranen P (1984). „The determination of traces of fluoroacetic acid by extractive alkylation, pentafluorobenzylation and capillary gas chromatography-mass spectrometry”. Anal. Chim. Acta 157: 91–97.
- ↑ ETH Cirih; Brauckmann B. „Eingefügtes Fluor führt zu ganz neuen Substanzeigenschaften”. (de)
- ↑ „Fluoridealert.org - Sodium fluoroacetate”. Arhivirano iz originala na datum 2013-09-20. Pristupljeno 2013-05-07. (en)
- ↑ Hüter F (1950). „Moderne Nagetiervertilgungsmittel”. Journal of Pest Science 23: 49–51.
- ↑ Goh CS, et.al. (2005). „Sodium monofluoroacetate (Compound 1080) poisoning in dogs.”. Aust Vet J. 83: 474–479. PMID 16119418.