கிருஷ்ணலால் சாவேரி
கிருஷ்ணலால் மோகன்லால் சாவேரி | |
|---|---|
 | |
| பிறப்பு | 30 திசம்பர் 1868 பிரோச் (தற்போது பரூச்), பிரித்தானிய இந்தியா |
| இறப்பு | 15 சூன் 1957 (அகவை 88) மும்பை, இந்தியா |
| புனைபெயர் | இரபீக், அக்கீர் |
| தொழில் | அறிஞர், இலக்கிய வரலாற்றாசிரியர், மொழிபெயர்ப்பாளர் |
| மொழி | குஜராத்தி, ஆங்கிலம், பாரசீகம் |
| தேசியம் | இந்தியர் |
| கல்வி | முதுகலை, இளங்கலை சட்டம் |
| கல்வி நிலையம் | எல்பின்ஸ்டோன் கல்லூரி |
திவான் பகதூர் கிருஷ்ணலால் மோகன்லால் சாவேரி (30 திசம்பர் 1868 – 15 சூன் 1957) இந்தியாவின் குசராத்தைச் சேர்ந்த ஓர் இந்திய எழுத்தாளரும், அறிஞரும், இலக்கிய வரலாற்றாசிரியரும், மொழிபெயர்ப்பாளரும், நீதியரசரும் ஆவார். இவரது படைப்புகள் குசராத்தி, ஆங்கிலம் மற்றும் பாரசீக மொழிகளில் வெளியிடப்பட்டுள்ளன. சாவேரி குசராத்தி இலக்கிய அமைப்பின் தலைவராக 1931 முதல் 1933 வரை பணியாற்றினார்.
வாழ்க்கை
[தொகு]கிருஷ்ணலால் சாவேரி 1868 ஆம் ஆண்டு திசம்பர் 30 ஆம் தேதி பரூச்சில் கல்வியாளர்களின் குடும்பத்தில் பிறந்தார். இவரது தாத்தா, இரஞ்சோத்தாஸ் கிர்தர்தாஸ் சாவேரி, கல்வித் துறையில் முன்னோடியாக இருந்தார். மேலும், குசராத்தில் கல்வி சேவைகளுக்கு அடித்தளம் அமைத்தார். சாவேரியின் தந்தை மோகன்லால் இரஞ்சோத்லால், சூரத் மாவட்டத்தில் பல ஆரம்பப் பள்ளிகளை நிறுவியவர்களில் ஒருவர்.[1]
பரூச், சூரத்து மற்றும் பவநகர் ஆகிய இடங்களில் பள்ளிப் படிப்பை முடித்த பிறகு, சாவேரி பவநகரில் உள்ள சமல்தாஸ் கலைக் கல்லூரியில் பயின்றார். அங்கு 1888-இல் ஆங்கிலம் மற்றும் பாரசீக மொழிகளில் இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார். 1890-ஆம் ஆண்டில், எல்பின்ஸ்டோன் கல்லூரியில் ஆங்கிலம் மற்றும் பாரசீக மொழிகளில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றார். அங்கு பாரசீக மொழியின் விரிவுரையாளராக பணியாற்றத் தொடங்கினார். 1892-இல் இளங்கலை சட்டப் படிப்பை முடித்த பிறகு, 1893-இல் தனது வழக்கறிஞர் பணியைத் தொடங்கினார். சாவேரி 1903 முதல் 1905 வரை பம்பாய் உயர் நீதிமன்றத்தின் மேல்முறையீட்டுப் பக்கத்தில் பயிற்சி செய்தார். சிறிய காரணங்களின் மாகாண நீதிமன்றத்தில் இவர் 1905 முதல் 1917 வரை நீதிபதியாகவும், 1918 முதல் 1928 வரை தலைமை நீதிபதியாகவும் பணியாற்றினார். சாவேரி பாலன்பூர் மாநில உயர் நீதிமன்றத்தில் தலைமை நீதிபதியாகவும் பணியாற்றினார்.[2][3]
1931 முதல் 1933 வரை குசராத்தி இலக்கிய சங்கத்தின் தலைவராக நியமிக்கப்பட்டார். மூன்று தசாப்தங்களாக போர்ப்ஸ் குசராத்தி சபாவின் தலைவராகவும், பாரதிய வித்யா பவனின் நிறுவன உறுப்பினர்களில் ஒருவராகவும், மும்பை பல்கலைக்கழகத்தின் ஆட்சிமன்றக் குழு உறுப்பினராகவும், ஸ்ரீமதி நதிபாய் தாமோதர் தாக்கர்சே மகளிர் பல்கலைக்கழகத்தின் துணைவேந்தராகவும் இருந்தார்.[1][2][4] அரசு புத்தகக் குழு மற்றும் பம்பாய் மாகாண சமூக சீர்திருத்த சங்கத்தின் உறுப்பினராகவும், உரிமையியல் வழக்குரைஞர் சங்கத்தின் இணைச் செயலாளராகவும் பணியாற்றினார்.[5]
இறப்பு
[தொகு]இவர் 15 சூன் 1957 அன்று, தனது 88 வயதில், இந்தியாவின் மும்பையில் இறந்தார்.[2][6]
பணிகள்
[தொகு]
பாரசீக மொழியில் ஆழ்ந்த அறிஞரான இவர்[2][4] இரபீக் மற்றும் அக்கீர் என்ற புனைப்பெயர்களில் எழுதினார். மேலும், இலக்கிய வரலாற்றுத் துறையில் குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை வழங்கினார்.[7]
சான்றுகள்
[தொகு]- ↑ 1.0 1.1 Jyotindra Dave (October 1957). "K.M. Jhaveri". Indian Literature (New Delhi: சாகித்திய அகாதமி) 1 (1): 62–64. வார்ப்புரு:Closed access
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Dave, Ramesh R. (1996). "Jhaveri Krishnalal Mohanlal". Gujarati Sahitya Kosh (Encyclopedia of Gujarati Literature. Ahmedabad: Gujarati Sahitya Parishad.
- ↑ C. Roberts, ed. (1939). What India Thinks: Being a Symposium of Thought Contributed by 50 Eminent Men and Women Having India's Interest at Heart. New Delhi: Asian Educational Services. p. 511. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-206-1880-0. பார்க்கப்பட்ட நாள் 7 March 2018.
- ↑ 4.0 4.1 Amaresh Datta (1988). Encyclopedia of Indian Literature: Devraj to Jyoti. Sahitya Akademi. pp. 1836–. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-260-1194-0.
- ↑ Rao, C. Hayavadana, ed. (1915). The Indian Biographical Dictionary. Madras: Pillar & Co. p. 210.
- ↑ Ramananda Chatterjee, ed. (1957). The Modern Review. Prabasi Press Private Limited. p. 227.
- ↑ Nalini Natarajan; Emmanuel Sampath Nelson (1996). Handbook of Twentieth-century Literatures of India. Westport, CT: Greenwood Press. pp. 106–107. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-313-28778-7.[தொடர்பிழந்த இணைப்பு]
வெளி இணைப்புகள்
[தொகு]