சுந்தரி உத்தம்சந்தனி
திருமதி. சுந்தரி உத்தம்சந்தனி (Sundri Uttamchandani), ( செப்டம்பர் 28, 1924 - ஜூலை 8, 2013) ஒரு பிரபல இந்திய எழுத்தாளர் ஆவார். இவர் பெரும்பாலும் சிந்தி மொழியில் எழுதினார்.[1] இவர் முற்போக்கான எழுத்தாளர் ஏ.ஜே.உத்தம் ஐ மணந்தார்.
1986 இல் சிந்தி மொழியில் இவர் எழுதிய ஒன்பது சிறுகதைகளின் தொகுப்பான விச்சோரோவுக்கு சாகித்ய அகாதமி விருது வழங்கப்பட்டது.[2][3]
சுயசரிதை
[தொகு]இளமைப்பருவம்
[தொகு]சுந்தரி உத்தம்சந்தனி 1924 செப்டம்பர் 28 அன்று ஹைதராபாத் சிந்து மாகாணத்தில் (இப்போது பாகிஸ்தானில் உள்ளது.) பிறந்தார். ஆங்கிலேயர்களால் சிந்து கைப்பற்றப்படுவதற்கு முன்னர் ஹைதராபாத் சிந்துவின் தலைநகராக இருந்தது. இது ஒரு தலைநகரம் என்ற நிலையை இழந்த போதிலும், கல்வி, இலக்கியம் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் செழிப்பான மையமாகத் தொடர்ந்தது. அனைத்து சீர்திருத்த இயக்கங்களும் அதன் மண்ணில் வேரூன்றின. மிகச் சிறிய வயதிலேயே, சுந்தரி நாட்டுப்புற மற்றும் புராணக் கதைகளின் பரந்த தொகுப்பை வெளிப்படுத்தினார். சுந்தரியின் பெற்றோர்களால் இவருக்கும் நீட்டிக்கப்பட்ட கூட்டுக் குடும்பத்தின் மற்ற குழந்தைகளுக்கும் அக்கதைகள் விவரிக்கப்பட்டது. இவரது இளமைக்காலத்தில் சுதந்திர இயக்கம் நாடு முழுவதும் பரவிக் கொண்டிருந்தது. இவரால் அதை ஈர்க்க முடியவில்லை. கல்லூரியில் படிக்கும் போது "பதுர் மாவோ ஜி பகதூர் டீயா" (ஒரு துணிச்சலான தாயின் துணிச்சலான மகள்) என்ற கதையை மொழிபெயர்த்தார். இது இலக்கியத் துறையில் இவரது துவக்கமாக அமைந்தது.
திருமணம்
[தொகு]சுந்தரி, மார்க்சிச தத்துவத்தின் மீது தெளிவான சாய்வுகளுடனும், சிந்தி இலக்கியத்தில் மிகுந்த ஆர்வத்துடனும் இருந்த சுதந்திரப் போராளியான அசாண்டாஸ் உத்தம்சந்தனியை (ஏ.ஜே.உத்தம்) திருமணம் செய்து கொண்டார். மேலும் பிற்காலங்களில் சிந்தி முற்போக்கான இலக்கிய இயக்கத்தின் முன்னணி எழுத்தாளர்களில் ஒருவரான ஏ.ஜே. உத்தம், பம்பாயில் சிந்தி சாஹித் மண்டலத்தின் நிறுவனர்களில் ஒருவராக இருந்தார். புதிய மற்றும் வரவிருக்கும் எழுத்தாளர்களுக்கு ஊக்கமளிக்கும் தலைவராக இருந்த பேராசிரியர் எம்.யூ. மல்கானி தலைமையில் வாராந்திர இலக்கியக் கூட்டங்களுக்கு சுந்தரி அவருடன் சென்றார்.
முதல் புதினம்
[தொகு]சிந்தி எழுத்தாளர்களுக்கும் அவர்களின் சொந்த படைப்புகளுக்கும் இந்த வெளிப்பாடு இவருக்கு உத்வேகம் அளித்தது. 1953 ஆம் ஆண்டில் இவர் தனது முதல் புதினமான "கிரந்தர் திவாரூன்" ஐ (சுவர்கள் இடிந்து விழுந்தது) எழுதினார். இந்த புதினம், ஏற்கனவே வெளிவந்த புதினங்களைப் போலல்லாமல் பல முற்போக்கு கருத்துக்களை கொண்டதாக இருந்தது. மேலும், இது சராசரியான புதினமாக இல்லாமல் வித்தியாசமானது என்பதை நிரூபித்தது. சுந்தரி, தனது சாதனையால் ஒருபுறம், இலக்கியத்தில் ஆண் ஆதிக்கத்தின் ஏகபோகத்தை சிதறடித்தார். மேலும், அவர் அனைத்து மூத்த எழுத்தாளர்களின் பாராட்டுகளையும் பெற்றார். இப்புதினத்தில், நாட்டுப்புற பெண்கள் அன்றாடம் பயன்படுத்தும் சிந்தி வீட்டு மொழியைப் பயன்படுத்தி எழுதியுள்ளார். இதனால் சிந்தி இலக்கியத்தில், இப்புதினமானது, ஒரு புதிய இலக்கியச் சுவையை கொண்டு வந்தது. புதினத்தின் கருப்பொருளும் கட்டமைப்பும் முதிர்ச்சியடைந்தன. மேலும் இது பல மடங்கு மறுபதிப்பு செய்யப்பட்டது. இந்த புதினம், பல இந்திய மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு, அந்த மொழிகளின் இலக்கிய விமர்சகர்களால் பாராட்டுகளைப் பெற்றது. இதனால் ஒரு பிராந்திய மொழியின் எழுத்தாளர் என்கிற நிலையிலிருந்து, அகில இந்திய புகழ் பெற்ற எழுத்தாளராக இவர் உயர்ந்தார்.
எழுத்தாளராக
[தொகு]அவரது இரண்டாவது புதினமான "ப்ரீத் புராணி ரீட் நிராலி" 1956 ஆம் ஆண்டில் வெளி வந்தது. இது 5 மறுபதிப்புகளைக் கண்டது. இது அதன் தகுதி மற்றும் பிரபலத்தைப் பற்றிப் பேசுகிறது. இவரது முற்போக்கான புதினங்களைத் தவிர, இது சிறுகதை வடிவத்தில் உள்ளது. அதில் இவர் தன்னை மிகவும் வசதியாகக் உணர்ந்தார். இவரின் சிறுகதைகளின் தொகுப்புகளில் சில கதைகள், பல்வேறு மறுபதிப்புகளுக்கு சென்றுவிட்டன. இவரது சில சிறுகதைகள் இந்த வகையிலேயே அடையாளமாக மாறியுள்ளன. மேலும் அவை பெரும்பாலும் சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகளாகக் குறிப்பிடப்படுகின்றன.
சாகித்திய அகாதமி விருது
[தொகு]இவர், பரந்த மற்றும் நிகழ்வு நிறைந்த தனது இலக்கிய வாழ்க்கையில், பல விருதுகளை வென்றுள்ளார். தவிர, 1986 ஆம் ஆண்டில் தனது "விச்சோரோ" புத்தகத்திற்காக மதிப்புமிக்க சாகித்ய அகாதமி விருதை பெற்றார்.
முற்போக்கு எழுத்தாளர்கள் இயக்கத்தின் ஒரு பகுதியாக இவர் முந்தைய சோவியத் யூனியன் பத்திரிகையில் எழுதியுள்ளார். "நயீன் சபயாதா ஜோ தர்ஷன்" மற்றும் பாரத் ரூஸ் பா பன் பெலி (இந்தியா ரஷ்யா இரு ஆயுதத் தோழர்கள்) இதற்காக அவர் விரும்பிய சோவியத் நில விருதை வென்றார் . சிந்தி இலக்கியத்திற்கு பங்களிக்க பல பெண் எழுத்தாளர்களை இவர் ஊக்கப்படுத்தியுள்ளார். மேலும் எதிர்கால சந்ததியினருக்கு தொடர்ந்து ஊக்கமளிப்பார்.
இலக்கிய வாழ்க்கை
[தொகு]சுந்தரி, 1946 ஆம் ஆண்டில் எழுதத் தொடங்கினார். இவர் தோராயமாக, 200 சிறுகதைகள், 2 புதினங்கள், 12 ஒரு செயல் நாடகங்களை எழுதியுள்ளார். 500 கட்டுரைகள், 200 கவிதைகள், பல எழுத்தாளர்களின் சிறுகதைகள் மற்றும் புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர்களின் கவிதைகளை மொழிபெயர்த்துள்ளார். அமிர்த பிரிதம், மாக்சிம் கார்க்கி, கிருஷன்சந்திரா, ஷோலோகவ் போன்றவர்களின் படைப்புகள் அவற்றில் குறிப்பிடத்தகுந்தவை ஆகும்.
பதவிகள்
[தொகு]- மேற்கொண்ட பதவிகள்: சிந்தி சாகித்ய மண்டல் மற்றும் அகில பாரத சிந்தி போலி மற்றும் சாஹித் சபாவின் முன்னோடி உறுப்பினர்
- நிறுவனர்: சிந்து பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் அமைப்பு
விருதுகள்
[தொகு]- சோவியத் லேண்ட் நேரு அமைதி விருது, பண விருது மற்றும் சோவியத் ஒன்றியத்திற்கு 2 வார வருகை ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது.
- 'பூரி' புத்தகத்திற்கான கல்வி அமைச்சின் இந்தி இயக்குநரகத்தின் விருது
- ரொக்கப் பரிசு ரூ. 10,000 / - அகில் பாரத் சிந்தி போலி ஐன் சாஹித் சபையிலிருந்து - 1985
- 'விச்சோரோ' புத்தகத்திற்காக சாகித்ய அகாதமி விருது 1986
- ரொக்கப் பரிசு ரூ. 100,000 / - அரசாங்கத்தைச் சேர்ந்த கௌரவ் புர்ஸ்கர். மகாராஷ்டிராவின்.
- ரொக்கப் பரிசு ரூ. 50,000 / - என்.சி.பி.எஸ்.எல் - 2005 ஆம் ஆண்டில் சிந்தி மொழியை மேம்படுத்துவதற்கான தேசிய கவுன்சிலின் ஆயுள் நேர சாதனை விருது.
- 2012 ஆம் ஆண்டில் தில்லி சிந்தி அகாதமியிலிருந்து ரூ .150,000 ரொக்கப் பரிசு.
குறிப்புகள்
[தொகு]- ↑ Tunio, Hafeez. "Sundri Uttamchandani: Noted Sindhi fiction writer passes away – The Express Tribune". Tribune.com.pk. பார்க்கப்பட்ட நாள் 10 July 2013.
- ↑ Sahitya Academy Awards in Sindhi பரணிடப்பட்டது 17 சூலை 2011 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Lal, Mohan. Encyclopaedia of Indian Literature: Sasay-Zorgot (Volume 5). சாகித்திய அகாதமி.