ข้ามไปเนื้อหา

รายการพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รุ่นสำหรับพิมพ์ไม่ได้รับการสนับสนุนอีกต่อไปและอาจมีข้อผิดพลาด โปรดอัปเดตบุ๊กมาร์กและใช้ตัวเลือกสำหรับพิมพ์ที่มีมาให้ในเบราว์เซอร์แทน

พันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัด เป็นพันธุ์ไม้ที่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวงได้พระราชทานให้กับผู้ว่าราชการจังหวัดของแต่ละจังหวัด เพื่อให้นำไปปลูกเป็นสิริมงคลแก่จังหวัดและเพื่อเป็นการรณรงค์ให้ประชาชนปลูกต้นไม้ในโครงการปลูกป่าถาวรเฉลิมพระเกียรติ เนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรทรงครองสิริราชสมบัติครบ 50 ปี (พระราชพิธีกาญจนาภิเษก)[1]

รายชื่อพันธุ์ไม้มงคลพระราชทานประจำจังหวัดของแต่ละจังหวัดแยกตามภาค (ตามเกณฑ์การแบ่งของราชบัณฑิตยสถาน) มีรายละเอียดตามที่ปรากฏในตารางข้างล่าง ทั้งนี้ พันธุ์ไม้มงคลพระราชทานของบางจังหวัด (ได้แก่ นครปฐม บุรีรัมย์ ยโสธร ระนอง ระยอง สุโขทัย และสุรินทร์) จะเป็นพรรณไม้คนละชนิดกับต้นไม้ประจำจังหวัดนั้น ๆ ส่วนจังหวัดบึงกาฬไม่มีพันธุ์ไม้พระราชทานเนื่องจากขณะนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดหนองคาย

ภาคเหนือ

จังหวัด พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน
ประจำจังหวัด
ชื่อวิทยาศาสตร์ ภาพ
เชียงราย กาซะลองคำ Mayodendron igneum
เชียงใหม่ ทองกวาว (กวาว, ก๋าว) Butea monosperma
น่าน กำลังเสือโคร่ง Betula alnoides
พะเยา สารภี Mammea siamensis
แพร่ ยมหิน (ยมขาว) Chukrasia tabularis
แม่ฮ่องสอน จั่น (กระพี้จั่น) Millettia brandisiana
ลำปาง กระเชา (ขเจา, ขจาว) Holoptelea integrifolia
ลำพูน ก้ามปู (สำสา, จามจุรีแดง, จามจุรี) Samanea saman[# 1]
อุตรดิตถ์ สัก Tectona grandis
หมายเหตุ
  1. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เรียกพรรณไม้ชนิดนี้ว่า "ก้ามปู" หรือ "จามจุรีแดง" และเรียกพรรณไม้ Albizia lebbeck ซึ่งเป็นพันธุ์ไม้พระราชทานประจำจังหวัดมหาสารคามว่า "จามจุรี"

ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

จังหวัด พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน
ประจำจังหวัด
ชื่อวิทยาศาสตร์ ภาพ
กาฬสินธุ์ มะหาด Artocarpus lacucha
ขอนแก่น กัลปพฤกษ์ Cassia bakeriana[2]
ชัยภูมิ ขี้เหล็ก Senna siamea
นครพนม กันเกรา (มันปลา) Fagraea fragrans
นครราชสีมา สาธร Millettia leucantha var. buteoides
บึงกาฬ [# 1]
บุรีรัมย์ กาฬพฤกษ์[# 2] Cassia grandis
มหาสารคาม พฤกษ์ (จามจุรี, มะรุมป่า) Albizia lebbeck[# 3]
มุกดาหาร ตานเหลือง (ช้างน้าว) Ochna integerrima
ยโสธร กระบาก[# 4] Anisoptera costata
ร้อยเอ็ด กระบก (หมากบก) Irvingia malayana
เลย สนสามใบ (สนเขา) Pinus kesiya
ศรีสะเกษ ลำดวน (รันดูล) Melodorum fruticosum
สกลนคร อินทนิล (อินทนิลน้ำ) Lagerstroemia speciosa
สุรินทร์ มะค่าแต้ (แต้)[# 5] Sindora siamensis
หนองคาย ชิงชัน Dalbergia oliveri
หนองบัวลำภู พะยูง Dalbergia cochinchinensis
อำนาจเจริญ ตะเคียนหิน Hopea ferrea
อุดรธานี รัง Shorea siamensis
อุบลราชธานี ยางนา Dipterocarpus alatus
หมายเหตุ
  1. ไม่มีพันธุ์ไม้พระราชทานเนื่องจากขณะนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดหนองคาย ต่อมาเมื่อมีการจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ ทางราชการจึงกำหนดให้สิรินธรวัลลีหรือสามสิบสองประดง (Phanera sirindhorniae) เป็นต้นไม้ประจำจังหวัด
  2. เว็บไซต์จังหวัดบุรีรัมย์ระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคือแปะ (Vitex quinata)
  3. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เรียกพรรณไม้ชนิดนี้ว่า "จามจุรี" และเรียกพรรณไม้ Albizia saman ซึ่งเป็นพันธุ์ไม้พระราชทานประจำจังหวัดลำพูนว่า "ก้ามปู" หรือ "จามจุรีแดง"
  4. เว็บไซต์จังหวัดยโสธรระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคือยางนา (Dipterocarpus alatus)
  5. เว็บไซต์จังหวัดสุรินทร์ระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคือกันเกรา (Fagraea fragrans)

ภาคกลาง

เขตการปกครอง/จังหวัด พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน
ประจำจังหวัด
ชื่อวิทยาศาสตร์ ภาพ
กรุงเทพมหานคร ไทรย้อยใบแหลม Ficus benjamina
กำแพงเพชร สีเสียดแก่น (สีเสียด, สีเสียดเหนือ) Senegalia catechu
ชัยนาท มะตูม Aegle marmelos
นครนายก สุพรรณิการ์[3] Cochlospermum regium
นครปฐม จันทน์ชะมดชนิด Mansonia gagei (จันทน์หอม) Mansonia gagei[4][# 1]
นครสวรรค์ เสลา (อินทรชิต) Lagerstroemia loudonii
นนทบุรี นนทรี (นนทรีบ้าน) Peltophorum pterocarpum
ปทุมธานี ทองหลางลาย (ทองหลางด่าง, ปาริชาต) Erythrina variegata
พระนครศรีอยุธยา หมัน Cordia cochinchinensis[5]
พิจิตร บุนนาค Mesua ferrea
พิษณุโลก ปีบ Millingtonia hortensis
เพชรบูรณ์ มะขาม Tamarindus indica
ลพบุรี พิกุล Mimusops elengi
สมุทรปราการ โพทะเล Thespesia populnea
สมุทรสงคราม จิกเล (จิกทะเล) Barringtonia asiatica
สมุทรสาคร พญาสัตบรรณ (สัตบรรณ, ตีนเป็ด) Alstonia scholaris
สระบุรี ตะแบกนา Lagerstroemia floribunda
สิงห์บุรี มะกล่ำตาช้าง (มะกล่ำต้น) Adenanthera pavonina
สุโขทัย มะค่า (มะค่าโมง)[# 2] Afzelia xylocarpa
สุพรรณบุรี มะเกลือ Diospyros mollis
อ่างทอง มะพลับ (พลับ) Diospyros malabarica var. siamensis
อุทัยธานี สะเดา Azadirachta indica var. siamensis
หมายเหตุ
  1. เว็บไซต์จังหวัดนครปฐมระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคือจัน (Diospyros decandra) ซึ่งเป็นพรรณไม้คนละชนิดกับจันทน์ชะมด (Mansonia gagei)
  2. เว็บไซต์จังหวัดสุโขทัยระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคือตาล (Borassus flabellifer)

ภาคตะวันออก

จังหวัด พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน
ประจำจังหวัด
ชื่อวิทยาศาสตร์ ภาพ
จันทบุรี จัน (จันอิน, จันโอ, จันลูกหอม) Diospyros decandra
ฉะเชิงเทรา อะราง (นนทรีป่า) Peltophorum dasyrrhachis
ชลบุรี ประดู่ (ประดู่ป่า) Pterocarpus macrocarpus
ตราด หูกวาง Terminalia catappa
ปราจีนบุรี โพ (โพศรีมหาโพธิ) Ficus religiosa
ระยอง กระทิง (สารภีทะเล, กากะทิง)[# 1] Calophyllum inophyllum
สระแก้ว มะขามป้อม Phyllanthus emblica
หมายเหตุ
  1. เว็บไซต์จังหวัดระยองระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคือประดู่ (Pterocarpus macrocarpus)

ภาคตะวันตก

จังหวัด พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน
ประจำจังหวัด
ชื่อวิทยาศาสตร์ ภาพ
กาญจนบุรี ขานาง Homalium tomentosum
ตาก แดง Xylia xylocarpa var. kerrii
ประจวบคีรีขันธ์ เกด Manilkara hexandra
เพชรบุรี หว้า Syzygium cumini
ราชบุรี โมกมัน Wrightia arborea

ภาคใต้

จังหวัด พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน
ประจำจังหวัด
ชื่อวิทยาศาสตร์ ภาพ
กระบี่ ทุ้งฟ้า Alstonia macrophylla
ชุมพร มะเดื่ออุทุมพร (มะเดื่อชุมพร) Ficus racemosa
ตรัง ศรีตรังชนิด Jacaranda obtusifolia[6] Jacaranda obtusifolia
นครศรีธรรมราช แซะ Callerya atropurpurea
นราธิวาส ตะเคียนชันตาแมว (จืองา มัส, จืองา บาตู) Neobalanocarpus heimii
ปัตตานี ตะเคียน (ตะเคียนทอง, จืองา) Hopea odorata
พังงา เทพทาโร (จวง, จวงหอม) Cinnamomum porrectum
พัทลุง พะยอม Shorea roxburghii
ภูเก็ต ประดู่บ้าน (ประดู่) Pterocarpus indicus
ยะลา อโศกเหลือง (โสกเหลือง, ศรียะลา) Saraca thaipingensis
ระนอง อบเชย (เชียด, บริแวง, ฝนแสนห่า)[# 1] Cinnamomum bejolghota[7][# 2]
สงขลา สะเดาเทียม (เทียม, สะเดาช้าง) Azadirachta excelsa
สตูล กระซิก (หมากพลูตั๊กแตน) Dalbergia parviflora[8][9]
สุราษฎร์ธานี เคี่ยม Cotylelobium lanceolatum
หมายเหตุ
  1. เว็บไซต์องค์การบริหารส่วนจังหวัดระนองระบุว่าต้นไม้ประจำจังหวัดคืออินทนิล (Lagerstroemia speciosa)
  2. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เรียกพรรณไม้ชนิดนี้ว่า "อบเชยญวน"

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. "สำเนาที่เก็บถาวร". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-02. สืบค้นเมื่อ 2007-12-02.
  2. ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540, หน้า 19.
  3. บรรยายสรุปจังหวัดนครนายก ประจำปี 2558.[ลิงก์เสีย]
  4. ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540, หน้า 58.
  5. ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540, หน้า 44.
  6. ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540, หน้า 71.
  7. ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540, หน้า 65.
  8. ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540, หน้า 72.
  9. สำนักงานจังหวัดสตูล. "ต้นไม้ประจำจังหวัด." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://123.242.184.177/satun/91000/index.php/satun-profile/provincial-tree[ลิงก์เสีย] [ม.ป.ป.]. สืบค้น 21 สิงหาคม 2558.

บรรณานุกรม

  • ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔ เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๗ รอบ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๔. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556.
  • ราชบัณฑิตยสถาน. หนังสืออนุกรมวิธานพืช อักษร ก. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2547.
  • ราชบัณฑิตยสถาน. หนังสืออนุกรมวิธานพืช อักษร ข. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2547.
  • ราชันย์ ภู่มา และสมราน สุดดี, บรรณาธิการ. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันทน์ ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ : สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, 2557.
  • ส่วนเพาะชำกล้าไม้. สำนักส่งเสริมการปลูกป่า. กรมป่าไม้. พันธุ์ไม้มงคลพระราชทาน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันราชพฤกษ์, 2540.