ข้ามไปเนื้อหา

ภาวะขาดน้ำ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาวะขาดน้ำ
Nurses encourage a patient to drink an oral rehydration solution to treat the combination of dehydration and hypovolemia secondary to cholera. Cholera leads to GI loss of both excess free water (dehydration) and sodium (hence ECF volume depletion—hypovolemia).
สาขาวิชาCritical care medicine
อาการIncreased thirst, tiredness, decreased urine, dizziness, headaches, and confusion[1]
ภาวะแทรกซ้อนLow blood volume shock (hypovolemic shock), coma, seizures, urinary tract infection, kidney disease, heatstroke, hypernatremia, metabolic disease,[1] hypertension.[2]
สาเหตุร่างกายสูญเสียน้ำ
ปัจจัยเสี่ยงPhysical water scarcity, heatwaves, disease (most commonly from diseases that cause vomiting and/or diarrhea), exercise
การรักษาดื่มน้ำสะอาด
ยาน้ำเกลือ

ภาวะขาดน้ำ (อังกฤษ: dehydration) คือการที่ร่างกายมีปริมาตรน้ำในร่างกายทั้งหมดน้อยกว่าปกติ ทำให้เกิดความผิดปกติของกระบวนการเมแทบอลิซึมต่าง ๆ ของร่างกาย เกิดขึ้นเมื่ออัตราการสูญเสียน้ำออกจากร่างกายมากกว่าอัตราการได้รับน้ำเข้าสู่ร่างกาย อาจเกิดจากการออกกำลังกาย ความเจ็บป่วย หรืออุณหภูมิสิ่งแวดล้อมที่สูง

ร่างกายของคนปกติสามารถทนรับการขาดน้ำในร่างกายได้จนถึง 3-4% โดยไม่เกิดผลเสียร้ายแรงใด ๆ ต่อร่างกาย หากขาดน้ำ 5-8% อาจทำให้เกิดอาการอ่อนเพลียหรือมึนงง หากมากกว่า 10% อาจทำให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจอย่างมาก รวมไปถึงความกระหายน้ำอย่างรุนแรงได้

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Dehydration - Symptoms and causes". Mayo Clinic.
  2. Ahmed M. El-Sharkawy; Opinder Sahota; Dileep N. Lobo. "Acute and chronic effects of hydration status on health". academic.oup.com. สืบค้นเมื่อ 2022-08-09.

อ่านเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
การจำแนกโรค
ทรัพยากรภายนอก