Julius Nepos

Julius Nepos
Julius Nepos'a ait Tremissis
Batı Roma imparatoru
Hüküm süresi	Haziran 474 - 28 Ağustos 475 (İtalya'dan yönetim) 475 - 480 (Dalmaçya'dan yönetim)
Önce gelen	Glycerius
Sonra gelen	Romulus Augustus
Doğum	430
Ölüm	480 Dalmaçya
Eş(ler)i	İmparator I. Leo'nun yeğeni
Hanedan	Leo Hanedanı (evlilik yoluyla)

Julius Nepos (d. 430 civarı – ö. 480), Batı Roma İmparatorluğu'nun son dönemleri olan 474-475 yılları arasında tahta çıkmış olan Batı Roma imparatoru. Aynı zamanda bazen tahta çıkan son De jure (yasal) Batı Roma imparatoru olarak telakki edilir. Başlangıçta İtalya ve halâ Roma İmparatorluğu'nun elindeki topraklarda hüküm sürmüştür. 475 yılından itibaren, görevden alınıp Romulus Augustus'la (Augustulus) yer değiştirildiği için (aslında yasal olarak değil) sadece Dalmaçya'da hüküm sürmüş ve Galya üzerinde yasal hakları devam etmiş olsa da Batı Roma İmparatorluğundan geriye kalan diğer topraklar üzerinde otoritesini kaybetmiştir. Doğu Roma İmparatorluğu, görevden alınmasına rağmen onu yasal olarak Batı imparatoru olarak kabul etmeye devam etmiştir. 476 yılında Odoacer tarafından görevden alınacak olan Romulus hiçbir zaman bu şekilde bir kabul görmemiştir.

Ailesi ve geçmişi

Julius Nepos, 458-461 yılları arasında Batıda magister militum olarak görev yapan Nepotianus'un oğlu ve yine 461-468 yılları arasında Dalmaçya'da magister militum olarak görev yapan patrici sınıfından Marcellinus'un yeğenidir. İmparator I. Leo'nun (457-474) yeğeni ile evlenmiştir. Magister militum olarak görev yapan Marcellinus'un desteğiyle Dalmaçya'nın varisi olmuş ve yine günümüze kadar ulaşmış olan 1 Haziran 473 tarihli (Codex Justinianus 6.61.5) anlaşma ile evliliği sebebiyle elde ettiği mülk haklarına da kavuşmuştur. 474 yılı ile birlikte patrici unvanını almıştır.

Tahta çıkma

Anthemius'un ölümünden sonra (467-472), Olybrius aday olarak ima edilmediğinden (472), dönemin Doğu Roma imparatoru I. Leo kendisini bir kez daha her iki Roma için tek imparator olarak varsaymış ve Batı Roma için imparator atama hakkı olduğuna inanmıştı. Başlangıçta belki de Anthemius'un başına gelenler yüzünden ya da uygun bir adayı olmadığından dolayı Batı Roma tahtı için bir isim bulma konusunda harekete geçmedi. 473 yılıyla birlikte, Mart ayında Gundobad'ın Batı Roma tahtı için Glycerius'u desteklemesi üzerine nihayet harekete geçmeye karar verdi. Antakyalı İoannis, "Doğu Roma imparatoru I. Leo, Glycerius'un seçildiğini öğrenince, ona karşı düzenlenen seferin başına general olarak Nepos'u atadı." diye not düşer (fr.209.2: Gordon trans., p. 122). Leo bu atamayı yapmadan önce hayli telaşlanmış olmalıydı çünkü bu kararın verildiği sıralarda yaklaşan kış deniz yollarını kapamış ve Nepos'un bir şeyler yapabilme şansı kalmamıştı. Leo için Nepos iyi bir seçimdi: tıpkı Anthemius'un seçiminde olduğu gibi Doğuda kendisine rakip olabilecek bir adaydan kurtulmuş ve aynı zamanda Batı Roma tahtı üzerindeki kendi otoritesini yeniden vurgulamış oluyordu.

474 yılı baharının hemen başlarında Nepos İtalya'ya geçti ve Roma'nın liman kenti Ostia'ya ulaştı. Vakanüvis Marcellinus bu durumu şöyle anlatır;

"Roma'da imparatorluk yetkisini elinde tutan Sezar Glycerius, Roma şehrinin liman kentinde (Ostia) eski bir Patrici olan Marcellinus'un kız kardeşinin oğlu Nepos tarafından görevden alındı. Sezar tarafından piskopos olarak atandı ve öldü... Glycerius'u imparatorluktan azleden Nepos, Roma'da imparator ilan edildi ("Glycerius Caesar Romae imperium tenens a Nepote Marcellini quondam patricii sororis filio imperio expulsus in Portu urbis Romae ex Caesare episcopus ordinatus est et obiit... Nepos, qui Glycerium regno populerat, Romae elevatus est imperator": Chron. s.a.474-475.

Antakyalı İoannis'un Nepos ile ilgili sözleri şöyledir;

"Roma'yı ele geçirdi, Glycerius'u savaşmadan tutsak aldı ve imparatorluk imtiyazlarından mahrum bırakarak Salona piskoposu olarak atadı. Saltanatının keyfini sekiz ay çıkarabilmişti. Nepos hemen imparator ilan edildi ve Roma'da hüküm sürdü." (fr.209.2: Gordon trans., pp. 122–123)

Anonymus Valesianus benzer bir hikâye anlatır: "Bu nedenle, İmparator Zeno'nun emriyle patrici Nepos Konstantinapol'den Roma kentinin limanına geldi, Glycerius'u görevden alarak onu piskopos olarak atadı ve Nepos Roma'da imparator yapıldı." ("igitur imperante Zenone Augusto Constantinopoli superveniens Nepos patricius ad Portum urbis Romae deposuit de imperio Glycerium et factus est episcopus et Nepos factus imperator Romae": 7.36 s.a.474). Fasti Vindobonenses ise sadece görevden alındığı yeri doğrulamakla kalmaz ayrıca tarihini de verir: 24 Haziran ("his consul. de imperio Glicerius in Portu urbis Romae; eo anno levatus est d.n. Iulius Nepos VIII kald. Iulias": nos.613-614; cf. Auctuarii Hauniensis ordo posterior, s.a.474: "Glycerius de imperio deiectus a Nepote patricio in Portu urbis Romae episcopus ordinatur. Nepos patricius in Portu urbis Romae imperii iura suscipit"). Ardından gelen önceki Auctuarii Hauniensis ordo her nedense tarihi 19 Haziran olarak verir.

Yukarıda bahsi geçen kaynakların gösterdiğine göre Nepos, Glycerius'un resmi olarak görevden alınmasına kadar imparator ilan edilmemiştir. Fakat tarihçi Jordanes, sadece Doğu sarayının Nepos'un doğrudan Anthemius'un ardılı olduğu konusunda endişeli olduğu konusuna değil ayrıca atama töreninin Roma'da değil Ravenna'da yapıldığı ve Glycerius'un görevden alınmasından sonra değil önce yapıldığı konusuna da açıklık getirir.

"Anthemius'un Roma'da öldürülmesinden sonra Zeno, yandaşı Domitianus aracılığı ile, yeğeni ile evlenmiş olan Nepotianus oğlu Nepos'u Ravenna'da imparator olarak atadı. Yasal olarak imparatorluğun sahibi haline gelen Nepos, tiranca tavırlarını tüm imparatorluğa empoze etmiş olan Glycerius'u görevden aldı ve onu Dalmaçya'daki Salona kentine piskopos yaptı. ("occisoque Romae Anthemio Nepotem filium Nepotiani copulata nepte sua in matrimonio apud Ravennam per Domitianum clientem suum Caesarem ordinavit [sc.Zeno]. qui Nepos regno potitus legitimo Glycerium, qui sibi tyrannico more regnum inposuisset, ab imperio expellens in Salona Dalmatia episcopum fecit": Romana 338-339).

Jordanes bu metinde "Caesar" sözcüğünü kullanır ve bu resmi bir sıfatı kastetmiş olabilir. Bu durum tıpkı II. Leo'nun önce 473'te Caesar ve 473'te Augustus olmasına benzer ve gerçekten de III. Valentinianus gibi (425-455) 424 yılında Caesar olmuş ve gaspçı Johannes (423-425) halâ Roma'da tahtta oturduğundan ancak 425 yılında Augustus olabilmiştir. Bu örneklerde olduğu gibi Nepos önce Ravenna'da Caesar unvanı almış ve ardından Glycerius'un devrilmesiyle birlikte nihai olarak Roma'da Augustus olarak onurlandırılmış olabilir.

Yükselişi

Nepos, Doğu Roma imparatoru I. Leo'nın yeğeninin kocasıdır ve bu sebeple agnomen'i nepos yani — "yeğen" — olarak geçer. Leo tarafından, Burgundia'lı magister militum Gundobad tarafından tahta çıkarılan gaspçı Glycerius'un devrilmesinin ardından 474 yılında Batı Roma imparatoru olarak atanmıştır. Resmi olarak, Leo tek başına imparatordu ve böylece Batı Roma tahtına geçecek yeni Caesar'ı seçme hakkına sahip oluyordu. Leo, Dalmaçya eyaleti valisi Nepos'u seçti ve Nepos 474 yılı Haziran ayında Ravenna'ya girerek imparatorluğu kabul etti ve Glycerius'u görevlerinde istifa etmek zorunda bıraktı. Glycerius, imparator tarafından bir süre sonra yollarının tekrar kesişeceği Dalmaçyadaki Salona şehrine piskopos olarak atandı.

Hükümdarlığı

Nepos'un kısa saltanatı sırasındaki iç ve dış faaliyetlerini hakkında çok az bilgi vardır. İtalya'da, Nepos Roma'da altın solidus ve tremisses sikkeleri kestirirken, yine Ravenna ve Milano'da da Romadakilere benzer semisses sikkeler bastırmıştır. Ravenna'daki sikkeler gümüşten, Milano'daki sikkeler bronzdan basılmıştır. Galya'da ise, altın solidiler olarak Arles'te basılan ve Nepos'un oradaki etkinliklerinin kanıtı olan simgesel İmparatorluk sikkelerinin basımına devam edilmiştir.Kuzey Galya'da Nepos adına basılmış gümüş parçalar vardır ve bunlar büyük ihtimalle sözde-İmparatorluk Romasına bağlı bir yönetici olan Soissonslu Syagrius tarafından kendi inisiyatifi ile bastırılmış olabilir.

Nepos'un son dönemlerine göre pek de normal sayılmayacak bir adım olarak, Zeno ve II. Leo adına bu iki sarayın birbiri ile olan yakın ilişkilerine vurgu yapmak için sembolik sikkeler bastırılmıştır.

Nepos'un en bilinen etkinliği, Galya'nın bir Patrici olan ve onun magister militum'u olarak görev yapan eski imparator Avitus'un (455-456) oğlu Ecdicius tarafından kuşatılmasıdır. Her zaman iyimser biri olan Sidonius Apollinaris, karısı Papianilla'ya atama hakkında şöyle yazmıştır:

"Quaestor Licinianus Ravenna'dan gelişi sırasında, Alpleri geçerek Galya toprakların ayak bastığında, ilk olarak Ecdicius'a patrici unvanı ihsan edildiğine dair İmparatorluk vasiyetname tadili'nin taşıyıcısı olduğunun bilinmesi için bir mesaj gönderdi... Karakter olarak kahramandan daha aşağı olmayan gerçek imparator Julius Nepos, selefi Anthemius tarafından taahhüt edilmiş olan sözü asil bir biçimde yerine getirmiş ve kardeşinizin çalışmalarını takdir etmiştir: Bu eylemi, sık sık tekrarlanan diğer vaatlerine göre süratiyle övgüye değerdir. Gelecekte, devlette görev yapan en iyi insanlar güçlerini ulusları için büyük bir şevkle kullanacaklar, kendilerine bir şeyin sözünü veren yönetici öldüğünde imparatorluğun bizzat sadakât ve kendini kurban etmenin karşılığının ödenmesinin sorumlusu olduğundan emin olacaklardır..." (Epist. 5.16.1-2: Dalton trans., 2.69).

Görünüşe göre Gallilerin bir kısmı yeni imparatora karşı geçici bir coşkuyu hissetmişlerdi. Sidonius akrabası Apollinaris'e şöyle yazmıştı; "Zehirli diller gizlice çalışmışlar, bizim magister militum, daima kazanan Chilperic'in kulağına sizin entrikalarınızın Vaison şehrinin yeni imparator için kazanılması denemesinin başlıca sorumlusu olduğunu fısıldamışlar" (Epist. 6.6.2: Dalton trans., 2.55). Aynı anda, Nepos daha önce Galya'da kalan İmparatorluğa ait varlıklar hakkında görüşme girişimi için iki elçi gönderdiği Vizigotlara karşı diplomatik bir atak başlattı. Görünüşe göre 473-474 yıllarında Galliler Provence'i işgal etmişlerdi ancak baş gösteren Roma işgali tehlikesi Vizigotların kralı Euric'i müzakere konusunda isteklendirmişti. Nepos, elçi olarak İmparatorluk görevlileri yerine Romalı piskoposları kullanmayı tercih etmiştir. 475 yılı baharında, daha önce Anthemius ve Ricimer arasındaki güvenin sarsılmasına neden olan piskopos Pavia'lı Epiphanius'u Toulouse'a elçi olarak gönderdi. Epiphanius'un biyografisini yazan Ennodius'un anlattıklarına göre, Epiphanius "barış senedi deruhde edilmiş olarak" dönmüştü (Vita Epiphanii 91). Ancak, anlaşılan görev yerine getirilmemişti. Nepos, 475 yılına kadar Toulouse'a dört piskopostan oluşan bir delegasyon göndermişti : Arles'li Leontius, Riez'li Faustus, Marseilles'li Graecus ve Aix'li Basilius. Bir ihtimale göre bunların görevi anlaşmasın güncel şartlarının dışında olabilir.

Gotlara karşı olan Arvernian muhalefetinin lideri ve Clermont piskoposu olan özel bir isim, Sidonius Apollinaris, müzakerelerin ilerleyişi ile çok ilgiliydi. Marseilles'li Graecus'a yazılmış bir mektubunda, Sidonius dört piskoposun otoritesi hakkındaki izlenimlerinin ipuçlarını verir: "sana bağlı olarak delegasyonlar gelip ve giderler; sana, her şeyden önce, imparatorun yokluğunda, barış sadece müzakere edildiğinde rapor edilmez, müzakere edilmiş olarak emanet edilir." (Epist. 7.7.4). Sonradan, piskoposlardan oluşan elçilerin Provence'den çekilmeleri karşılığında Auvergne'yi Gotlara terk ettiğini öğrendiğinde Sidonius şoke olmuştu.

Jordanes, Nepos'un Galya manevralarının akıbeti hakkında daha karışık bir hikâye anlatır:

"Bu yüzden, Vizigotlar'la bir süre savaşan ancak zafer kazanamayan Ecdicius, kendi ülkesinde özellikle Clermont şehrini de düşmana kaptırarak yenilmiş ve sonra daha güvenli bir yere gitmişti. İmparator Nepos bunu duyunca, Ecdicius'tan Galyayı terk ederek ona gelmesini emretmiş ve onun yerine magister militum olarak Orestes'i atamıştı... ("Ergo... Ecdicius, diu certans cum Vesegothis nec valens antestare, relicta patria maximeque urbem Arvernate hosti ad tutiora se loca collegit. quod audiens Nepus imperator praecepit Ecdicium relictis Galliis ad se venire loco eius Orestem mag. mil. ordinatum...": Getika 240-241).

Jordanes'in de anlattığı gibi Auvergne'nin kaybedilmesinden dolayı Ecdicius'a kızgındı ancak bu şehrin teslim edilmesi Nepos'un kendi politikasının bir parçasıydı. Ayrıca, bir Galyalı olan Ecdicius'un yerine bir başkası atanacaksa neden İtalya'ya çağrıldığında dikkat edilmesi geren bir başka konudur.

Bu arada başka bir yerde, Nepos yeniden Vandal korsanların saldırılarıyla yüz yüze kaldı ve aynı şekilde bir anlaşma müzakere etme girişiminde bulundu. Ancak konumunun güçsüzlüğü nedeniyle, Vandalların Afrika, Sicilya, Sardinya, Korsika ve Balear Adalarında işgal ettikleri topraklardaki egemenliklerini tanımaktan fazlasını yapamadı.

Saltanat

İmparator olarak Nepos, imparatorluğun Batıda kalan ve İtalya, Balkanlar'ın bir kısmı ve Kuzey ve Güney Galyadaki son ayak basılabilecek topraklardan oluşan varlıklarını bir arada tutmaya çalıştı. Vizigotlar'ın kralı Euric ile yaptığı müzakereler neticesinde, kontrolü güç küçük toprakları değiş tokuş ederek Galya'daki Provence bölgesi üzerindeki İmparatorluk hakimiyetini sağlamlaştırdı. Ancak, yeniden İtalya kıyılarına karşı korsan saldırılara başlayan Vandalların kralı Genserik ile yapmış olduğu müzakereler konusunda başarılı olduğu söylenemez. Doğu Roma İmparatorluğu ile zaten bir barış anlaşması yapmış olan Genserik, Nepos'a yeni imtiyazlar verme gereği görmedi.

Nepos, tüm hikâyelerde Batı Roma'nın son dönemlerinde tahta çıkmış olan imparatorlar arasında en yetenekli olanlarından birisi olarak anılır ancak Doğu Roma ile olan yakın bağları nedeniyle Roma Senatosu tarafından sevilmemiştir. Nepos'un, güvenilmeyen bir asker olan Orestes'i magister militum olarak atama hatasına düşmesi, Batı Roma'nın göbeğinde destek konusunda hissettiği eksikliği kendisine sık sık hatırlatacaktı.

İhraç edilme

Nepos'un yeni Patricii'si, Orestes (Hun lideri Atilla'nın yanında sekreter olarak çalıştığına dair meşhur bir iddia vardır), kısa bir süre sonra ona karşı taraf değiştirdi. Jordanes şöyle devam eder:

"Bu Orestes, orduyu komuta yetkisi aldıktan ve düşmanlara karşı Roma'dan ayrıldıktan sonra Ravenna'ya geldi ve orada kalarak oğlu Augustulus'u imparator yaptı. Nepos bunu öğrendiğinde Dalmaçyaya kaçtı ve saltanatından mahrum kalarak bir zamanlar imparator Glycerius'un ele geçirildiği Salona denizinde sıradan birisi olarak zayıf düştü.("qui Orestes suscepto exercitu et contra hostes egrediens a Roma Ravenna pervenit ibique remoratus Augustulum filimum suum imperatorem efficit. quo conperto Nepus fugit Dalmatias ibique defecit privatus a regno, ubi iam Glycerius dudum imperator episcopatum Salonitanus habebat": Jordanes, Getika 241).

Anonymous Valesianus, Orestes tarafından aranan "düşmanın" Nepos'tan başkası olmadığını iddia eder: "Bir süre sonra Nepos, Orestes ve ordu tarafından takip edildiği halde Ravenna'ya vardı ve Orestes'in geleceği korkusuyla bir gemiye binerek Salona'ya kaçtı" ("mox veniens Ravennam, quem persequens Orestes patricius cum exercitu, metuens Nepos adventum Orestis, ascendens navem fugam petit ad Salonam": 7.36 s.a.474). Önceki Auctuarii Hauniensis ordo kendisin de birkaç ayrıntı ekler;

"Nepos'un şehirde olduğu sıralarda Orestes ona karşı ordusunun asıl kuvvetini gönderdi. Ancak Nepos böyle umutsuz bir durumda karşı koyma cüretini göstermedi ve gemisiyle Dalmaçyaya kaçtı. Nepos İtalyadan kaçıp şehirden ayrıldığında, Orestes tüm otorite ve yetkileri üstlenerek oğlu Augustulus'u Ravenna'da imparator ilan etti." ("Nepote apud urbem residente Orestes patricius cum robore exercitus contra eum mittitur. sed cum desperatae rei negotium resistendo sumere non auderet, ad Dalmatias navigiis fugit. cum Nepos fugiens Italiam ac urbem reliquisset, Orestes primatum omnemque sibi vindicans dignitatem Augustulum filium suum apud Ravennam positum imperatorem facit, ipse vero omnem curam externorum praesidiorum gerit": s.a.475; cf. Auctarii Hauniensis ordo posterior: "Nepos cum ab Oreste patricio cum exercitu persequeretur, fugiens ad Dalmatias usque navigavit": s.a.475).

Eğer bu metindeki "urbs" sözcüğüne karşılık olarak genellikle yapıldığı gibi Roma anlaşılmak yerine Ravenna'nın kastedildiği dikkate alınırsa, bir kez daha Orestes'in isyanını gören Nepos'un Ravenna'dan kaçtığı anlaşılır.

Bu hikâyeler bir araya getirildiğinde cevap verdiklerinden daha fazla soruya yol açarlar. Neden Nepos Ecdicius yerine, Ravennayı ele geçiren ve taht için niyetini belli eden Orestes'i seçti? Orestes'in kendilerine karşı gönderildiği "düşmanlar" kimlerdi (Jordanes)? Orestes'i Nepos'a karşı kim gönderdi (Auctuarium Hauniensis)? Eklenen ilave bilgiler sadece spekülasyon olabilir. Olası bir yeniden kurma denemesi, Roma Senatosu tıpkı Avitus (455-456) zamanında yaptığı gibi eski numaralarından birisine baş vurmuş ve yabancı imparatora girişilen ayaklanmaya karışmış şeklinde olabilir. Avitus gibi Nepos'da Kuzeyden tehdit edilmiş ve Ravennada kuşatılmıştır. Henüz gözden düşmemiş olan Ecdicius 'u, tıpkı Anthemius'un Ricimer'e karşı Bilimer'i çağırdığı gibi, bir iç rakip için Galyadan geri çağırmıştır. Ravenna'nın kaybedilmesinden sonra Nepos, Avitus'un yaptığı gibi ülkeden kaçmıştır. Bu sırada Ecdicius'da tarih sahnesinden çekilmiştir.

Düşüşü

Vandal Krallığı

28 Ağustos 475 tarihinde, Orestes Ravenna'daki yönetim üzerinde kontrolü sağladı ve Nepos'u gemiyle Dalmaçya'ya kaçmak zorunda bıraktı. Bir Germen kabilesinden geldiği için kendisi imparator olamayan Orestes, yeni imparator olarak Romalı karısından doğan oğlu Romulus'u atadı. Romulus Augustulus olarak tanınan bu çocuk İmparator, tahta çıktığında belki de henüz 10 yaşında bile yoktu ve tarihe Batı Roma'nın son imparatoru olarak geçecekti.

Her halûkarda, Nepos Dalmaçyada hüküm sürmeye devam etti ve Galya ve Doğu Roma sarayında resmi imparator olarak tanınmaya devam edildi. Odoacer, Ravenna'yı kuşatıp Orestes'i öldürdü ve ardından 4 Eylül 476 tarihinde Romulus'u görevden aldığı zaman kendisini İtalya'nın hakimi ilan etti, ardından Doğu Roma imparatoru Zeno'dan tüm imparatorluğun yasal yöneticisi olmayı talep etti. Zeno, Odoacer'in konumunu yasal hale getirebilmek için onu Roma İmparatorluğuna patricius ve ardından İtalya'da kendisine bağlı İmparator naibi yaptı. Zeno, Nepos'un iddialarını bir tarafa bıraktı ve Odoacer Zeno adına tüm İtalya'da sikkeler bastırdı. Benzer bir çabayı, Kuzey Galya'da Zeno'nun 486 yılında öldürülmesine kadar onun adına sikke bastıran Roma generali Syagrius'da göstermiştir.

Julius Nepos, taleplerinden tam olarak vazgeçmemiş ve tahtı yeniden ele geçirme girişimlerinde bulunmuştur. 479 yılı civarında İtalya'da yeniden kontrolü sağlama umuduyla Odoacer'e karşı planlar yapmıştır. Aynı anda Salona'da piskopos olarak görev yapan Glycerius, Nepos'dan intikam alabilmek amacıyla Odoacer onu devirmek için karalı olduğu sırada bir plan yapmakla meşguldü.

Nepos, kendi askerleri tarafından (beklenmedik bir saldırı sonucu bıçaklanarak) şu üç tarihin birisinde — 25 Nisan, 9 Mayıs ya da 22 Temmuz 480 tarihinde— öldürüldü. 25 Nisan tarihi büyük ihtimalle doğru olanıdır. Hemen ardından, 9 Aralık tarihinde Roma generali Ovida komutasındaki bir birliği yenen Odoacer Dalmaçya'yı işgal etmiş ve kendi krallığına ilhak etmiştir. Glycerius hakkındaki şüphelerin artması üzerine Odoacer onu Mediolanum (şimdi Milano) piskoposu yapmıştır.

Ölümü

Nepos'un ölümüne tarihi kaynaklarda kısaca değinilmiştir ve ölüm tarihi hakkında tam bir mutabakat yoktur. Önceki Auctarii Hauniensis ordo, 480 yılında, "İmparator Nepos, Dalmaçyada hüküm sürdüğü ve gaspedilen onursal unvanlarını geri almaya uğraştığı sırada kendi taraftarlarınca, beklenmeyen bir saldırı sonucu 22 Haziranda bıçaklanarak öldürülmüştür" diye yazar ("Nepos imperator cum Dalmatis imperaret et sumpti honoris sceptra firmare conaretur, a suis improvisis ictibus confossus interiit X k. Iul."). Sonraki Auctarii Hauniensis ordo ise aynı olayların 25 Nisan'da olduğunu söyler ("Nepos imperator cum in Dalmatiis imperii sui sceptra firmare conaretur, a suis occiditur VII k. Mai"). Fasti vindobonenses priores, başka bir tarih verir: "Bu yıl da İmparator Nepos 9 Mayıs tarihinde öldürüldü" (""his cons. occiditur Nepos imp. VII idus Maias": no.626, s.a.480). Anonymus Valesianus sadece not olarak, "Ve orada beş yıl kaldı; ardından kendi taraftarlarınca öldürüldü" der ("et ibi mansit per annos quinque, postea vero a suis occidi": 7.326). Bu tarihlerin farklı olmasının nedeni, ölüm haberinin farklı yerlere farklı tarihlerde ulaşmış olması olarak açıklanabilir; eğer öyleyse en erken tarih olan 25 Nisan muhtemel en doğru tarih olacaktır.

Eğer bu kaynaklara güvenilirse, Nepos 480 yılında aslında kendisine ait olan Batı Roma tahtını yeniden ele geçirmek için uğraşmaktaydı. Eğer öyleyse Dalmaçyalı destekçilerinin bununla bir ilgisi yoktu ve yerel bir entrikanın kurbanı olmuştu. Bizans tarihçilerine ait olan bir iddiaya göre(apud. Photius 78) Glycerius'un kendisi de Nepos'u ortadan kaldırmak için bir plan yapmıştı.

Odovacar, Nepos'un ölümüyle avantajı eline geçirmiş ve hakimiyetini Dalmaçyaya kadar genişletmişti. Cassiodorus şöyle hatırlar, "Bu sırada Odovacar, Odiva'yı Dalmaçyada yendi ve öldürdü." ("His conss. Odovacar in Dalmatiis Odivam vincit et perimit": Chron. 1309, s.a.481). Önceki Auctarii Hauniensis ordo biraz daha açıktır: "Kral Odovacar Dalmaçya için yola çıktı. Ovida ordusuyla ona karşı çıkınca, Odovacar tarafından yenildi ve 9 Aralıkta öldürüldü. Ovida'nın yenilerek öldürülmesi üzerine, Odovacar krallığını uzak ve yakın savaşlar ve fetihlerle genişletti."

Ovida

Ovida, 480 yılında Julius Nepos'un İtalya'dan Dalmaçya'ya kaçmasına yardım eden birkaç Romalıdan biridir. Julius Nepos öldürüldüğünde, Ovida Dalmaçyada kalan tek yetkili figürdü. Ovida Dalmaçyayı Odovacar'a karşı savunmayı denedi ancak 9 Eylül 480 tarihinde öldürüldü. Dalmaçya, Odovacar'ın İtalya Krallığı'na ilhak edildi.

Sonsöz

Nepos, son ana kadar imparatorluk unvanını taşımaya devam etmiştir. Ancak ölümüyle birlikte istenmeyen tarihsel bir hata, onu daha fazla destekleyemeyen Zeno için utanç kaynağı ve Odovacar'ın kendisi için Dalmaçya seferi için yaptığı planların önünde bir engel haline gelmiştir.

Resmî unvanlar
Önce gelen: Glycerius	Batı Roma imparatoru 474 - 475	Sonra gelen: Romulus Augustus