İçeriğe atla

Meşru müdafaa

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Meşru müdafaa, yasal savunma veya meşru savunma; uğranılan bir saldırı karşısında kişinin kendisini veya bir başkasını koruması.[1] Saldırıyı durdurmak veya saldırının etkilerini azaltmak amacıyla orantılı güç ile gerçekleştirilen karşı saldırı da meşru müdafaaya dahildir. Örneğin üzerine silahla ateş açılan bir kişinin, kendi silahını kullanarak saldırganı etkisiz hale getirmek için ateşle karşılık vermesi meşru müdafaa kapsamındadır; ancak yumrukla saldıran bir kişiye ateşli silah ile karşılık vermek, orantısız güç kapsamındadır ve meşru müdafaa değildir. Meşru savunmanın amacı cezalandırmak değildir. Saldırıyı def etmeye yetecek kadar güç kullanılmalı ve saldırı bitince savunma da sona ermelidir. Bazı kişiler sınırlı pasifist bir yanıtı tercih ederken başkaları silah veya mücadele sanatlarından öğrendikleri teknikleri kullanmayı tercih edebilmektedirler.

Meşru müdafaa biçimleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaş sanatları, meşru müdafaa stratejilerinde kullanılabilmektedir; ancak Batı ülkelerinde özellikle şiddetin dozunun fazla yaşandığı ülkelerde geleneksel savaş sanatlarının öğrenimlerinin uzun olduğu ve fazla tecrübe gerektirdiği, pratik olmadığı gibi gerekçelerle modern, savaş sanatlarından belirli tekniklerin bir araya getirildiği kendini savunma stratejileri geliştirilmektedir.

Meşru müdafaada en temel ilke fiziksel karşılaşmadan kaçınmaya çalışmak ve ancak mecbur kalındığı takdirde gösterişe kaçmadan, güç ispatına girişmeden olabilecek en hızlı şekilde saldırganı bertaraf etmektir.

Savaş sanatları içinde müdafaa açısından en pratik olduğu düşünülen[kimin tarafından?] teknikler çalışmalarını tam temaslı (İng: full contact) gerçekleştiren dövüş sanatlarıdır. Bunlardan bazıları; Muay Thai, Boks, Kick Boks, Güreş, Judo, Brezilya Jiujitsusu ve Tam temaslı Karate stilleri olan Kyokushin kaikan, Ashihara ve Enshin gelmektedir. Buna rağmen tam temaslı dövüş sporları, beyin sağlığı ve beyin gelişimi açısından oldukça risklidir. Örneğin Muay Thai yapan çocuk dövüşçüler, testlere, yaşıtlarına göre 10 puan düşük IQ göstermiştir.[2] Kafaya alınan darbeler, nakavt oluşturacak kadar güçlü olmasa bile (subkonküssif), tedavisi olmayan Kronik Travmatik Ensefalopati (KTE) hastalığına sebep olmaktadır.[3] Eldiven ve koruyucu kask kullanmanın beyni korumaya bir faydası olduğu gösterilememiştir. Ayrıca Vacón,, Jieishudan, Pars Tactic Defence, Krav Maga, Wakazamurai, Sayokan gibi Melez savaş sanatları, kategorisi içerisinde değerlendirilen ve doğrudan gerçek dövüş ve tehdit ortamında kişinin müdafaası için geliştirilen yeni savaş sanatları da bu amaçla kullanılmaktadır.

Bu dalların çoğu gerçek bir dövüş ortamında kişinin kendisini savunması amacıyla öğretildiğinden fair play kuralları gözetilmemekte ve bu yüzden de olimpik spor dalları içerisine alınmamaktadırlar. Yine de söz konusu dalların bazılarında -bazılarında müsabaka sistemi yoktur- belirli kuralların, hakemlerin varlığı sebebiyle tam bir sokak ortamı oluşturulamamaktadır ve bu yüzden Amerika Birleşik Devletleri gibi ülkelerde herhangi bir teknik sistem içinde kalınmadan da doğrudan insanların sokakta kullanabilecekleri kendini koruma tekniklerini öğreten okullar bulunmaktadır.

Sokakta meşru müdafaa teknikleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Türk Dil Kurumu - Büyük Türkçe Sözlük". 28 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2011. 
  2. ^ https://www.bangkokpost.com/thailand/general/1383386/doctors-call-for-crackdown-on-child-boxing [yalın URL]
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2022.