Petre Dumitrescu
Petre Dumitrescu | |
---|---|
Doğum | 18 Şubat 1882 Dobridor, Dolj |
Ölüm | 15 Ocak 1950 (67 yaşında) Bükreş |
Bağlılığı | Romanya |
Hizmet yılları | 1903-1944 |
Rütbesi | Orgeneral |
Komutası | 3. Ordu Dumitrescu OG |
Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı II. Dünya Savaşı |
Ödülleri | |
Petre Dumitrescu (18 Şubat 1882; Dobridor, Dolj - 15 Ocak 1950; Bükreş), II. Dünya Savaşı esnasında Doğu Cephesinde Sovyetler Birliği'ne karşı Romanya 3. Ordusuna komuta eden Rumen Üst-orgeneral.
Dumitrescu, Dobridor'da doğdu. 1901'de Topçu Mühendis Subaylar Okuluna girerek askerî eğitimi görmeye başladı ve 1903'te Teğmen rütbesiyle mezun oldu. 1906'da Üsteğmenliğe ve beş yıl sonra Yüzbaşılığa terfi ettirildi. 1911'de Bükreş'teki Harp Akademisine girip 1913'te mezun oldu.
I. Dünya Savaşı başladığında Binbaşı olan Dumitrescu, savaştan sonra askeri hiyerarşide daha da yükselerek 1920'de yarbaylığa, 1930'da Albaylığa yükseltildi. 1930'li yılların başlarında Paris askerî ataşeliğine atandıktan sonar 1931'de Romanya Kralı II. Carol'un yaveri oldu ve 1931 - 1932 yılları arasında Brüksel askerî ataşeliğine getirildi. 1937'de Tümgeneralliğe yükseltirerek Tümen kumandanı oldu ve Kasım 1940'ta 1. Ordu kumandanlığına atandı.
Haziran 1941'den 29 Ağustos 1944'e kadar 4. Kolordu, Dağcı Kolordusu ve Süvari Kolordusu olmak üzere 3 kolodudan teşkil edilen Romanya 3. Ordu'nun kumandanı olarak Doğu Cephesinde savaştı. Genelde Nazi Almanyası'nın Güney Ordular Grubu (Heeresgruppe Süd) ile birlikte hareket etti ve Stalingrad Muharebesine da katıldı. Ancak 19 Kasım 1942'de Kızıl Ordu'nun başlattığı Uranüs Operasyonu'nun karşısında Romanya 3. Ordu imha edildi.
Daha sonra 3. Ordu yeniden kuruldu ve kurmay başkanlığına Walther Wenck atandı. 1944'te Ordular Grubu A (Heeresgruppe A)'ya bağlanmış Dumitrescu Ordular Grubu'nu komuta etti.
23 Ağustos 1944'te Ion Antonescu yakalandıktan sonra açığa alındı ve savaş bittikten sonra 1946'da Dumitrescu yeni komünist hükûmet tarafından ev hapsine alındı ve savaş suçlarından yargılandı, ancak sonunda delil yetersizliğinden beraat etti. 1950'de Bükreş'teki evinde eceliyle öldü.
Madalyalar
[değiştir | kaynağı değiştir]- 2. Sınıf Demir Haç (28 Temmuz 1941)
- 1. Sınıf Demir Haç (12 Ağustos 1941)
- Şövalye Demir Haçı (1 Eylül 1941)
- Cesur Mihai Nişanı (Ekim 1941)
- Meşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı (4 Nisan 1944)