İçeriğe atla

Yavuz Çetin

Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yavuz Çetin
Genel bilgiler
UnvanıAltın Çocuk
DoğumYavuz Hilmi Çetin
25 Eylül 1970(1970-09-25)
Samsun, Türkiye
Ölüm15 Ağustos 2001 (30 yaşında)
İstanbul, Türkiye
TarzlarRock, blues, blues rock, psikedelik rock, hard rock, anadolu blues
MesleklerMüzisyen, gitarist, besteci, söz yazarı, aranjör, yapımcı
ÇalgılarElektro gitar, bas gitar, davul, klavye
Etkin yıllar1985-2001
İlişkili hareketlerBlue Blues Band, MFÖ, Yavuz Çetin Grup
Eş
Didem Mandabaş
(e. 1992; b. 1998)
ÇocuklarıYavuzcan Çetin
Önemli çalgılar

Yavuz Hilmi Çetin (25 Eylül 1970, Samsun - 15 Ağustos 2001, İstanbul), Türk müzisyen ve gitaristtir. Müzik hayatı boyunca 2 adet albüm çıkarmıştır. 2001 yılında intihar etmiştir.[1]

Hayatı ve kariyeri[2]

[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yıllar

[değiştir | kaynağı değiştir]

1970 yılında Samsun'da doğan Yavuz Çetin, gazeteci olan babasının işi nedeniyle çocukluğunu Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde geçirir. Baba Erdal Çetin, Milliyet gazetesinde haber şefiydi. Uğur Mumcu, İlhami Soysal ve Fethi Naci gibi isimlerle beraber çalışmıştı.

Müziğe olan ilgisi küçük yaşlarda başlayan Yavuz Çetin, ilk enstrümanı curayla on yaşında tanışır. Müzik aletlerine olan ilgisi curadan sonra bağlama öğrenmeye başlamasıyla devam eder.

Bir süre sadece müzik dinler ve bu süre zarfında elektro gitar sesine hayran kalır. 1985 yılında ilk kez akustik gitarla tanışır ve on yedi yaşında profesyonel müzik yaşamına geçişiyle birlikte, İstanbul'da ve Türkiye'nin güney bölgelerinde çalışarak hayatını sürdürür. Öğrenimini, hayatının akışını şekillendiren o çok sevdiği müzik üzerine yapar.

Ortaöğrenimini Haydarpaşa Lisesi'nde tamamlar. Liseden okul arkadaşı olan Ercan Saatçi ile yaptıkları I'll Cry Again adlı şarkı ile Hey dergisinin yarışmasını kazanır. Marmara Üniversitesi Müzik Bölümü'ne girer. Üniversite hayati boyunca da Elektro Gitarını elinden hiç bırakmaz. Çalıştığı grup Labirent ile katıldığı Yıldız Teknik Üniversitesi'nin düzenlediği müzik yarışmasından birçok ödül alarak çıkarlar.

Müzik kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Üniversiteyi çalışmalarından dolayı bitiremez. 1990 yılında İstanbul'da müzisyen dostları Batu Mutlugil (Duman grubunun gitaristi olan Batuhan Mutlugil'in babası), Zafer Şanlı ve Kerim Çaplı ile cover grubu olarak tanınan Blue Blues Band'i kurar. 1970 yılların rock ve blues parçalarının ağırlıkta olduğu çalışmaları sürdüren Blue Blues Band grubunda elektro gitar çalıp vokal yapar.

Yaşamı boyunca 1960'lı ve 1970'li yılların rock ve blues müziklerinden etkilenir. Daha sonraları yaptığı beste ve söz çalışmalarına Rock ve Blues müziğinin ruhunu yansıtır. Jimi Hendrix'i ve dünyaya mal olmuş blues şarkılarını da yorumlamaktan her zaman büyük bir keyif alır. 1990'lı yılların ortalarında Fuat Güner ile tanışmasıyla birlikte stüdyo müzisyenliğine başlar. Fuat Guner'in stüdyosunda sürdürdüğü çalışmalarında televizyon ve radyolar için reklam müziklerini gitarıyla seslendirir. Birçok sanatçının albüm kayıtlarına da gitarıyla imzasını atar. Gitarıyla eşlik ettiği albümler arasında İzel'in Bir Küçük Aşk, Kıraç'ın Deli Düş ve Bir Garip Aşk Bestesi; şarkılar arasında da Soner Arıca'nın Ayrılık, Deniz Arcak'ın Kıpır Kıpır albümünden Korku, Bırakın Beni ve Ah Şu Cevapsız Sorular, Turgut Berkes'in Kara Kutu albümündeki Miranda ve Mindos, Sibel Tüzün'ün Tut Beni ve Göksel'in Sabır en bilinenleridir. Göksel'in Sabır şarkısındaki talk box performansının Türkiye'de bir ilk olması, ona talk box kullanan ilk gitarist sıfatını kazandırır. 1996 yılının ortalarında MFÖ grubuyla çalışmaya başlar. Grupla turnelere gider ve katıldığı tüm konserlerde gitarıyla eşlik eder. Bir yandan bar müzisyenliğine devam eder. 1997 yılında Ercan Saatçi prodüktörlüğünde ilk albümü için çalışmalara başlar.

İlk adlı albümünü Stop Müzik'ten çıkarır. Albümünde yer alan Erkeğin Olmak İstiyorum, ayrıca Sinan Çetin'in yönettiği Propaganda filminde kullanılan, Erkan Oğur'un perdesiz gitar performansının da yer aldığı Dünya isimli enstrümantal şarkısı en bilinenleridir. MFÖ ile konserlerde çalmaya ve Yavuz Çetin Group isimli grubuyla bar performansını devam ettirdiği süre içinde ikinci albüm çalışmalarına da başlar. 1999 yıllarının sonlarında TMC ile anlaşır ve ikinci albümü Satılık için stüdyoya girer. Sözü, müziği ve düzenlemeleri kendisine ait bir çalışmaya son kez imza atar. Mart 1999 tarihine çıkması planlanan albüm için tüm çalışmaları bitirir, ancak yaptığı bu son çalışmanın müzikseverlerle buluştuğunu göremeden hayata veda eder.

Ölümü ve sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Yavuz Çetin, Kadıköy'deki Shaft Rock-Blues & Jazz Club'da sahneye çıkıyordu.[3] Gece sahne çalışmalarını sürdürürken, gündüzleri de TMC'den çıkartılacak ve Satılık adını vermeyi düşündüğü ikinci albümünün stüdyo çalışmalarını yürütüyordu.[4] Yoğun depresyon teşhisi konulduğu için bir haftadır hastanede tedavi gören Yavuz Çetin, hafta başında iyileştiği gerekçesiyle taburcu edildi.[5]

Yavuz Çetin, 15 Ağustos 2001 tarihinde, saat 19.00 sularında Boğaziçi Köprüsü'nden atlayarak yaşamına son verdi.[6] 1977 model Peugeot marka otomobili, Boğaziçi Köprüsü üzerinde, Ortaköy ayağına yakın bir noktada bulundu.[7] 34 KBP 09 plakalı otomobilde Yavuz Çetin'in ruhsatı, ehliyeti, 500 dolar ve 190 lira, çeşitli ilaçlar ve 7 tane anahtar bulundu.[8]

Karacaahmet Camii'nde düzenlenen cenaze töreninden sonra Anadolu Hisarı'ndaki Yeni Mahalle Mezarlığı'nda defnedildi.[9] 31 yaşındaki gitaristin cenaze töreninde ailesinden yalnızca üvey annesi Sevinç Çetin vardı.[10] Babası gazeteci Erdal Çetin, oğlunun ölüm haberiyle yıkıldığı için törene katılamadı.[10] 1998'de boşandığı eşi Didem Mandabaş ve yedi yaşındaki oğlu Yavuzcan'ın da bulunmadığı törende, cami avlusu, gitaristin dostlarıyla doldu.[8]

Oğlu Yavuzcan Çetin tarafından 5 Temmuz 2014'te YavuzFest adlı 1. Yavuz Çetin Gitar Festivali düzenlendi. Festivalin 2. 3. ve 4.sü 2015, 2016 ve 2017 yıllarında düzenlendi.[11] Son olarak 5 Mayıs 2019 tarihinde YavuzFest düzenlendi.[12]

League of Legends oyununda 8 Temmuz 2015'te çıkan Tahm Kench karakterinin tanıtım müziği, Yavuz Çetin'in Oyuncak Dünya şarkısından esinlenilerek yapılmıştır.[13]

2017'de çekilen Blue isimli belgesel filmle Kerim Çaplı ile birlikte hayatları, müzikal performansları, trajik sonları, tanıklıklar ve orijinal kayıtlarla gösterime sunuldu.[14]

Diskografi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Solo stüdyo albümleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Yavuz Çetin | Biography & History". AllMusic (İngilizce). 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  2. ^ "TMC". www.tmc.com.tr. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  3. ^ "Efsane gitarist anısına…". www.gazetekadikoy.com.tr. 28 Temmuz 2016. 26 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  4. ^ "Gitarist Çetin alkışlarla uğurlandı". Milliyet. 18 Ağustos 2001. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  5. ^ "Blues'cu 'mavi ölüm'ü seçti". Hürriyet. 17 Ağustos 2001. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  6. ^ "Yavuz Çetin kimdir? Yavuz Çetin neden öldü? Yavuz Çetin ölümü… | GAZETE VATAN". www.gazetevatan.com. 16 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  7. ^ "Kendi istekleriyle ölüme yürüyen ünlüler". Sabah. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  8. ^ a b "Blues'cu 'mavi ölüm'ü seçti". Hürriyet. 17 Ağustos 2001. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  9. ^ Akıner, Nurdan (18 Ağustos 2001). "Gitarist Çetin alkışlarla uğurlandı". Milliyet. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  10. ^ a b Gzt (5 Eylül 2016). "Her şey nasıl başladıysa öyle biter: Yavuz Çetin". Gzt. 13 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mayıs 2021. 
  11. ^ "Bir günlük festival: Yavuzfest". 20 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2018. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". www.biletix.com. 16 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ağustos 2022. 
  13. ^ "Yavuz Çetin: Bonus II". 30 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2022. 
  14. ^ beyazperde.com 22 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Blue (belgesel)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yavuz_Çetin&oldid=33518604" sayfasından alınmıştır