Hades-i Asgar

wikishia sitesinden


Hades-i Asgar (Arapça: الحدث الأصغر) veya Küçük Hades, abdesti bozan ve abdest gerektiren işlerin yapılmasını engelleyen bir şeydir.[1] Şii fekihlere göre bu haller küçük hades örneklerindendir: Vücuttan çıkan idrar, dışkı ve bağırsak gazı, Gözün görmeyeceği ve kulağın duymayacağı kadar uykuya dalmak, Aklı ortadan kaldıran şeyler; örneğin: delilik, sarhoşluk ve baygınlık, Kadınların istihazesi.[2] Küçük hadesin örneklerinden biri kişinin başına gelince, abdest bozulur, namaz gibi abdest şartı olan fiillerde ise abdest alınması gerekir.[3]

Fakihler hadesleri büyük hades (hades-i ekber) ve küçük hades (hades-i asgar) olarak ikiye ayırırlar. Küçük hades, abdesti bozan şeydir. Büyük hades, guslü (bazı ibadetlerin yapılması için) farz kılan bir şeydir.[4]

Fakihler, tevzihu'l-mesail risalelerin ve diğer fıkıh kitaplarının Taharet kısmında Hadesten bahsetmişlerdir.[5] Kendisinden hades çıkan kişiye Muhdes (مُحْدِثْ) denir.[6]

Ayrıca Bakınız

Kaynakça

  1. İslam Fıkıhi Ansiklopedisi Enstitüsü, Farhang Fikh, 1387 h.ş, cilt.3, s. 246-248.
  2. Feyz Kaşani, Rasail, 1429 h.k, Risale 4, s.22.
  3. Necefi, Cevahiru-l Kelam, 1404 h.k, cilt.1, s.63. İslam Fıkıhi Ansiklopedisi Enstitüsü, Farhang Fikh, 1387 h.ş, cilt.3, s. 246.
  4. İslam Fıkıhi Ansiklopedisi Enstitüsü, Farhang Fikh, 1387 h.ş, cilt.3, s. 246-248.
  5. Şeyh Ensari, Kitab el-Taharet, 1415 h.k cilt.4, s.43.
  6. İslam Fıkıhi Ansiklopedisi Enstitüsü, Farhang Fikh, 1387 h.ş, cilt.3, s. 246.

Bibliyografi

  • Şeyh Ensari, Murtaza, Kitab el-Tahare, Kum, Dünya Şeyh Azam Ensari'yi Onurlandırma Kongresi, Kum, 1415 h.k.
  • Feyz Kaşani, Muhammed Muhsin, Feyz Kaşani'nin Mektupları, araştırma: Behzad Caferi, Tahran, şehid Mutahhari Lisesi, 1429 h.k.
  • İslam Fıkıhi Ansiklopedisi Enstitüsü, Ehl-i Beyt'in dinine göre fıkıh kültürü, Allah'ın selamı üzerine olsun, Kum, Ehl-i Beyt'in dini üzerine İslam Fıkıhi Ansiklopedisi Vakfı, 1426 h.k.
  • Necefi, Muhammed Hasan, Cavahir el-Kelam, düzelten: Abbas Kuçani ve Ali Ahundi, Beyrut, Darahiya el-Turas el-Arabi, 1404 h.k.