Naar inhoud springen

Sint-Antoniuskerke (Blanknberge)

Van Wikipedia
De Sint-Antoniuskerke in Blanknberge

De Sint-Antoniuskerke van Blanknberge ligt an de stoatie en wordt deur de Blanknbergenoars 't klêen kerksje genoemd. De grôte kerke is de Sint-Rochuskerke. Vele van de kerke getuugt van 't visschersverleden.

D'êeste kerke van Blanknberge stound in tyde ip 't groundgebied Scarphout en was toegewyd an Onze Lieve Vrouwe. In de winter van 1334-1335 gerakte de kerke zwoar beschoadigd. D’r wierd beslist van em nie me te restaureern, moar een nieuwn te bouwn ip ’n idder verworvn stik ground, de Ghentele genoemd, in ’t ambacht Uutkerke, ip a-peu-près 300 m van de stadsgrenze. In 1335 ounthief groaf Lodewyk van Nevers De Ghentele van al de groafelike belastingn.

Ip 16 september 1358 wierd de nieuwe kerke ingewyd. De patrooneilign was Sint Antonius Abt. De kerke in gotischn styl was ton dubbel zo lank of dat ’n nu is.

Achter de geuzentyd en de heroveringe van de stad ip de Calvinistn in 1583 blêeft er allêne moar een ruïne mir over van de kerke.

In 1611 en ze moa begost an de herstellingswerkn. Met 't twee joar idder ofgeslootn Twoalfjoarig Bestand viel de constante dreiginge van de rebellen ip uze kust weg.

Hêel de 17ste êeuwe wierd er gewerkt an de restauroatie, moa tegen de êeuwwisselinge was 't westelik dêel nog assan een ruïne. In 1712 wierd da dêel ofgebrookn en zag de kerke d'r a-peu-près uut lik dat 'n nu is, buutn de spits ip de torre die d'r moa kwam in 1792.

In de 19ste êeuwe wierd ‘t visscherskerksje te klêne deur ’t touristisch succes van Blanknberge en d’r wierd beslist van een grottere kerke te bouwn, de Sint-Rochuskerke.

In 1889 wierd de Sint-Antoniuskerke geslootn, tegen de gouste van de visschersbevolkinge.

In 1926 is de kerke were open gesteld, gerestaureerd en in 1928 were een parochiekerke gewordn.

Beziensweirdigheedn

[bewerkn | brontekst bewerken]
  • de stofferinge (18ste eeuwe), drie barokaltoaren met hoofdaltoar in marmer en hout en verguld rococo-tabernoakel (Mozes en 't brandend broambus), de rococo-communiebank, de eken prikstoel, 't doksoal met orgelkasse.
  • een poar beeldn uut de 18ste en 19ste êeuwe
  • schilderyen

In 1937 is de Sint-Antoniuskerke erkend als monument.

Externe koppelienge

[bewerkn | brontekst bewerken]